“Καμία μάνα να μην φτάνει ποτέ σ αυτό το σημείο που έφτασα εγώ. Καμία μάνα ακόμα και η πιο “ανάξια” να ξέρετε ότι όταν αφήνει το παιδί της, το σπλάχνο της, το κάνει με αβάσταχτο πόνο και με απίστευτες τύψεις. Όταν όμως δεν μπορείς να το ζήσεις(;) τι πρέπει να κάνεις; Όταν στο σπίτι δεν υπάρχει ρεύμα, νερό, θέρμανση και πολλές φορές ούτε φαγητό; Όταν το παιδί σου χρειάζεται καλής ποιότητας φαγητό, ζέστη και ειδική φροντίδα και κάθε 20 μέρες νοσοκομείο για μετάγγιση αίματος, τι κάνεις; Όταν χτυπάς πόρτες για βοήθεια, όχι ελεημοσύνη, αλλά βοήθεια να βρεις δουλειά για να μπορέσεις να εξασφαλίσεις σ αυτό το πλασματάκι ότι πρέπει και δεν ανοίγουν αυτές οι πόρτες, όταν ο πατέρας μου με εγκατέλειψε αβοήθητη και εγώ μετά τον θάνατο του άνδρα μου δεν έχω δουλειά τι να κάνω;”
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην μάνα της 9χρονης που βρίσκεται στο Ορφανοτροφείο, όπου την παρέδωσε η 48χρονη μάνα για να μπορέσει να ζήσει και να την φροντίσουν όπως χρειάζεται και απαιτείται και τα είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε ως ΕΡΤ.
Το θέμα της μητέρας που ζητάει βοήθεια για να μπορέσει να πάρει πίσω το παιδί της και να το ζήσει με όρους υγείας και αξιοπρέπειας, έχει δει το φως της δημοσιότητας, αρχικά από τον ειδησεογραφικό ιστότοπο “gegonota.news” και στη συνέχεια έκανε το γύρω του διαδικτύου.
Εμείς μιλήσαμε με την μητέρα, μας είπε για τα χρέη της στη ΔΕΗ και την ΔΕΥΑΜΒ που αγγίζουν τα 13.000€ και τα οποία παρότι έκανε διακανονισμούς και ρυθμίσεις εν τέλει δεν μπόρεσε να τηρήσει, αφού δεν έχει εισόδημα. Παρακάλεσε τον πατέρα της να την στηρίξει, διότι όπως λέει η ίδια, έχει την οικονομική δυνατότητα, αλλά της το αρνήθηκε διότι έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια και η σύζυγός του δεν το επέτρεψε, άρνηση που έφερε την ρήξη μεταξύ τους.
Τώρα η 48χρονη μητέρα, ζει φιλοξενούμενη σε κάποιο χωριό της Θεσσαλίας, σε εξοχική κατοικία που της την παραχώρησε για λίγο διάστημα κάποιο συγγενικό πρόσωπο, μέχρι τέλος πάντων να ορθοποδήσει.
Η 48χρονη μητέρα εμφανίστηκε μια ημέρα στη Πρόνοια και τους είπε… “σας δίνω το παιδί μέχρι να σταθώ στα πόδια μου. Δεν μπορώ να το ζήσω”. Η ασθένεια της μικρής δρομολόγησε άμεσα τις διαδικασίες και δόθηκε στο Ορφανοτροφείο με εισαγγελική παραγγελία.
Η 48χρονη μητέρα είναι μοδίστρα. Δηλώνει ότι μπορεί να δουλεύει ως μοδίστρα στο σπίτι και να φροντίζει το παιδί της ταυτόχρονα. Σήμερα, βλέπει την 9χρονη κόρη της κάθε 20 ημέρες, που τη συνοδεύει στο Νοσοκομείο για τις μεταγγίσεις. Σημειώνουμε έχασε τον σύζυγό της πριν τρία χρόνια από πνευμονία. Η οικονομική κατάστασή τους ήταν εξαιρετικά δύσκολη και τότε που ζούσε, αλλά μετά τον θάνατο του, επήλθε η πλήρης κατάρρευση. Ένα χρόνο πριν τον θάνατο του πατέρα αρρώστησε και το κοριτσάκι.
Τα τελευταία λόγια της μάνας στην τηλεφωνική μας επικοινωνία ήταν: Μπορώ να κάνω όποια δουλειά χρειαστεί. Πρέπει να ζήσουμε και το μόνο που ζητάω είναι να δουλέψω. Στεναχωρήθηκα πολύ που διάβασα να λέγονται σε βάρος μου τόσα άσχημα πράγματα ότι εγκατέλειψα το παιδί μου. Σε καμιά μάνα να μην συμβεί ποτέ. Δεν το εύχομαι. Όποιοι με κατηγορούν, ας το ξανασκεφτούν.
