Πορτοκαλί χρώμα στις φθινοπωρινές βραδιές μας και επίσημη αγαπημένη στους δέκτες μας. Το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας αρχίζει, το μετάλλιο είναι στόχος, το χρυσό όχι και τόσο μακρινή επιδίωξη όσο άλλες φορές…
Οι 24 ομάδες που μετέχουν στη διοργάνωση έχουν πολλές απουσίες και πολλά νέα πρόσωπα. Ως εκ τούτου, τα προγνωστικά απαγορεύονται δια ροπάλου και οι εκπλήξεις θα είναι στην ημερήσια διάταξη του τουρνουά.
Η Ρωσία δίχως Κιριλένκο και Χριάπα θα είναι μια άλλη ομάδα, η Ισπανία έχει πολλά αστέρια αλλά όχι τους Ναβάρο, Πάου Γκασόλ. Η Γαλλία με μπροστάρη τον Πάρκερ ελπίζει για την υπέρβαση που ψάχνει χρόνια όμως στους ψηλούς δεν είναι τόσο δυνατή. Οι Σέρβοι είναι αποδεκατισμένοι, οι Ιταλοί δίχως κάτι το συνταρακτικό, οι Κροάτες, οι Σκοπιανοί και οι Βόσνιοι ικανοί για το καλύτερο ή το χειρότερο, οι διοργανωτές Σλοβένοι φιλόδοξοι αλλά αγχωμένοι. Οι Γερμανοί θα περίμεναν πολλά από το Νοβίτσκι, αλλά… Κι οι Λιθουανοί ποντάρουν στα φεγγάρια του Κλέιζα.
Πολλές καλές ομάδες, όχι σούπερ ομάδες στο δρόμο της δικής μας εθνικής. Για πρώτη φορά στα χρονικά, κάποιοι εκ των ειδικών έθεσαν ως φαβορί για το χρυσό σε μεγάλη διοργάνωση την ελληνική ομάδα. Υπερβολικό ή όχι, το ποσοστό της επιτυχίας τουλάχιστον για ένα μετάλλιο είναι αυξημένο.
Θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο αν υπήρχαν περισσότερες επιλογές στις θέσεις «1» και «5». Ειδικά στα σέντερ, το μεγάλο βάρος θα πέσει στους ώμους του Γιάννη Μπουρούση, ενώ στους δημιουργούς οι Σπανούλης, Ζήσης και Σλούκας θα χρειαστεί να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους και αμυντικά, κυρίως οι δύο τελευταίο εάν υπολογιστεί ότι η ενέργεια του Σπανούλη θα στραφεί στον τομέα του σκοραρίσματος.
Η μεγάλη δύναμη είναι στο 3 και στο 4, με πολλές επιλογές γεμάτες εμπειρία, ενέργεια και ενθουσιασμό.
Τα τρικ που θα σκαρφιστεί ο προπονητής της εθνικής, ο Ιταλός Τρινκιέρι, στο ντεμπούτο του στον ελληνικό πάγκο θα είναι χρήσιμα. Υπάρχει εμπιστοσύνη στις ιδέες του, διότι έχει συνηθίσει από τις προηγούμενες ομάδες του να βάζει…φαντασία σε συστήματα και τρόπους παιχνιδιού, έχοντας πολλές φορές κληθεί να λύσει τέτοιου είδους αγωνιστικά σταυρόλεξα.
Θυμίζοντας ότι η Ελλάδα είχε πάρει μετάλλιο το 2005 και το 2009 (άρα μαθηματικά είναι πάλι η σειρά της!), θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι κάθε ματς είναι παγίδα, ότι κάθε αντίπαλος είναι στα μέτρα μας μα ταυτόχρονα ικανός να μας κάνει ζημιά κι ότι ο πρωταρχικός σκοπός αυτής της διαδρομής θα είναι η παρουσία στις 7 πρώτες ομάδες. Έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η συμμετοχή στο επόμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Ωρα μπάσκετ, λοιπόν… Καλή μας διασκέδαση και όμορφες βραδιές παρέα με την εθνική ομάδα που πάντα βρίσκει τρόπους να μας κρατάει δίπλα της και να μας ενθουσιάζει…
