Η δόση– μαμούθ των 52,4 δις ευρώ έχει δημιουργήσει κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας, μετά από πολύ καιρό, στους τρεις κυβερνητικούς εταίρους. Τα χαμόγελα είναι πλέον ευδιάκριτα και στα επιτελεία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ υπάρχει η εκτίμηση πως η «πολιτική ανακεφαλαιοποίηση» των τριών κομμάτων δεν είναι «όνειρο θερινής νυχτός» αλλά υπαρκτή δυνατότητα.
Το Μαξίμου και η ΝΔ κάνουν λόγο για το στοίχημα που καλείται να κερδίσει η χώρα, μέσα από ένα sprint εντός του 2013, το οποίο θα πρέπει να είναι προς μεταρρυθμιστική κατεύθυνση σε εθνικό επίπεδο (μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις, αναδιοργάνωση Δημόσιας Διοίκησης), στη βάση διακομματικής συναίνεσης, με αρραγές και αξιόπιστο διαπραγματευτικό μέτωπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο (σταδιακή εγκαθίδρυση πλήρους τραπεζικής ένωση και τις διαπραγματεύσεις για τις δημοσιονομικές προοπτικές 2014-2020).
Στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ υπάρχουν επιτελικά στελέχη τα οποία προωθούν την άποψη πως «τις προκλήσεις η χώρα πρέπει πρωτίστως να τις αντιμετωπίσει εσωτερικά, μέσα από τη δημιουργία νέων πολιτικών συλλογικοτήτων που θα είναι έτοιμες να προωθήσουν ρήξεις και τομές, ώστε να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα της δημαγωγίας, του εθνικολαϊκισμού και της απόγνωσης που καλλιεργούν οι εκπρόσωποι των πολιτικών δυνάμεων των άκρων.».
Με αυτές τις διεργασίες σχετίζεται ευθέως και η αλλαγή επί το αναλογικότερο του εκλογικού νόμου. Κι εδώ αρχίζουν οι «κακές σκέψεις». Διότι αν οι κυβερνητικοί εταίροι θελήσουν να καρπωθούν εκλογικά τα όποια πρώτα σημάδια ανάκαμψης, θα την πυροβολήσουν εν τη γεννέσει της. Ο «εκλογοτροπισμός» βλάπτει γενικώς, πόσο δε μάλλον σε περιόδους οικονομικής κρίσης– εθνικής και διεθνούς- όπως αυτή στην οποία βρισκόμαστε. Η επίκληση της δημαγωγίας των άκρων δεν μπορεί να είναι το άλλοθι για προσφυγή στις κάλπες καθώς το μόνο που θα επιτευχθεί σε μια τέτοια περίπτωση είναι να ξαναβρεθεί η χώρα στο «σημείο μηδέν». Είναι ώρα για το βαλλόμενο πολιτικό σύστημα να αποδείξει πως ξέρει και μπορεί να κάνει και κάτι άλλο εκτός από προεκλογικές καμπάνιες.
Συνεπώς στον πειρασμό των εκλογών οφείλει να απαντήσει: Απεταξάμην!
