Η αξία των εξαγωγών το 2012 ξεπέρασε τα 24 δις ευρώ, επίδοση που αντιστοιχεί στο 12,6% του ΑΕΠ. Αν, δε, προστεθούν και οι εξαγωγές υπηρεσιών, οι εξωστρεφείς ελληνικές επιχειρήσεις, συνεισφέρουν ποσοστό μεγαλύτερο του 20% του ΑΕΠ.
Αυτό είναι ένα καλό νέο. ‘Ενα πάρα πολύ καλό νέο, που μάλιστα δημιουργεί ελπίδες να αποτελέσει η εξωστρέφεια τη νέα βαριά βιομηχανία της χώρας, όπως αισιοδοξεί ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων.
Ωστόσο εάν τα χαμόγελα θα έχουν διάρκεια ή όχι, θα εξαρτηθεί από σειρά παραγόντων.
Η πορεία της ύφεσης σε χώρες της ΕΕ που αποτελούν βασικούς μας εταίρους, η έλλειψη ρευστότητας που αντιμετωπίζει το 40% των εξαγωγικών επιχειρήσεων εξαιτίας των καθυστερήσεων επιστροφών ΦΠΑ, αλλά και οι δυνατότητες απορρόφησης κονδυλίων από το ΕΣΠΑ που προσκρούει στις αδυναμίες του τραπεζικού συστήματος, είναι μερικοί από αυτούς.
Βεβαίως στο βάθος ανιχνεύεται και μια σειρά απειλών προς την εξαγωγική δραστηριότητα της χώρας, που κανείς επί του παρόντος δεν μπορεί να υπολογίσει την έκταση της αρνητικής επιρροής τους. Η πιθανότητα νέου κύκλου πολιτικής αβεβαιότητας, η μεταφορά της έδρας ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό εξαιτίας των φορολογικών επιβαρύνσεων και η διενέργεια εξαγωγών μέσω άλλων χωρών, επίσης για φορολογικούς λόγους, προβάλλουν ως οι σημαντικότερες απειλές.
Η διατήρηση της αυξητικής πορείας των εξαγωγών είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία, που ευτυχώς ή δυστυχώς δεν υπακούει σε ευχολόγια. Γι’αυτό ας επιχειρηθεί να επιλυθούν τα ζητήματα εκείνα που «περνούν από το χέρι μας», προκειμένου τουλάχιστον να περιοριστεί η επιρροή των όποιων παραγόντων λειτουργούν ανεξάρτητα από τη δική μας βούληση και παρέμβαση.
