Τα έκτακτα μέτρα που επιβλήθηκαν στη Μύκονο λόγω της αύξησης των κρουσμάτων του κορονοϊού έχουν φέρει μεγάλη αναστάτωση στο νησί. Επιχειρηματίες στον κλάδο του τουρισμού εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους καθώς βλέπουν τις κρατήσεις να ακυρώνονται και τους επισκέπτες να αναζητούν άλλους προορισμούς.
Η μουσική έχει σταματήσει να ηχεί στο «νησί των ανέμων» ενώ μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα οι υπάλληλοι στα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης ενημερώνουν τους πελάτες τους πως πρέπει ν’ αποχωρήσουν, καθώς ξεκινά η απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας που διαρκεί μέχρι τις 6 το πρωί.
Ανάμεσα σε αυτούς που δηλώνουν αντίθετοι με τα νέα μέτρα στη Μύκονο είναι και ο γνωστός τραγουδιστής Αντώνης Ρέμος. «Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει στη Μύκονο. Είναι λυπηρό στην καρδιά του καλοκαιριού, να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις, είναι δραματικό, είναι κρίμα. Λυπάμαι τους ανθρώπους που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις. Δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη να βγαίνουν τέτοιες αποφάσεις, όποιο και αν είναι το πρόβλημα» δήλωσε μιλώντας στην εκπομπή “ΣουΚου Family”.
«Ο κρατικός μηχανισμός θα μπορούσε να είχε προβλέψει κάποιες καταστάσεις. Δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη θεωρώ. Δεν υπήρχε σωστός συντονισμός και θλίβομαι γιατί αυτές οι αποφάσεις παίρνονται σε πολύ κρίσιμες στιγμές του καλοκαιριού και μάλιστα σε μια ναυαρχίδα του τουρισμού, όπως είναι η Μύκονος”, είπε.
“Όλοι εμείς που εμβολιαστήκαμε και νιώθουμε ότι έχουμε κάνει το σωστό, τελικά, με τα μέτρα που ανακοινώνουν, νιώθουμε ότι δεν κάναμε το σωστό” πρόσθεσε.
“Δεν μπορείς να λες σε ένα χώρο που είναι μόνο με εμβολιασμένους να λες ότι απαγορεύεται να σηκωθείς επάνω και απαγορεύεται να διασκεδάσεις. Ποιος ο λόγος τότε να εμβολιαστεί ο κόσμος; Όλα αυτά αποτρέπουν και τους τελευταίους δύσπιστους να κάνουν το εμβόλιο. Θεωρώ ότι εκεί είναι και το λάθος που έχει γίνει. Για μένα θα έπρεπε να παρθούν πιο σοβαρές αποφάσεις” συνέχισε.
Ο τραγουδιστής τονίζει ότι χάθηκε το μέτρο και ο σχεδιασμός. “Προς το παρόν πιστεύω ότι πετύχαμε την ανοησία της αγέλης όχι την ανοσία” δήλωσε ο Αντώνης Ρέμος τονίζοντας ότι “εμβολιαστήκαμε αλλά δεν είμαστε ασφαλείς”.