Η ενδεχόμενη αποχώρηση ή διαγραφή του Χρήστου Αηδόνη από το ΠΑΣΟΚ λόγω της συμπαράταξής του με τον Ανδρέα Λοβέρδο είναι μία υπόθεση πολύ πιο σύνθετη απ’ ότι δείχνει.
Δεν είναι μόνο ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα ξεμείνει με μόλις 24 βουλευτές (ξεκίνησε με 33). Το μείζον μιας τέτοιας εξέλιξης βρίσκεται στο άθροισμα των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που δεν είναι άλλο από τον αριθμό 149.
Αυτό το ενδεχόμενο 149 εξελίσσεται σε εφιάλτη και προβληματίζει σφόδρα και την Ιπποκράτους και το Μαξίμου. Ο μεν Βενιζέλος θεωρεί ότι μειώνεται η διαπραγματευτική του ισχύς έναντι του Αντώνη Σαμαρά αλλά και η επιχειρηματολογία του ότι το ΠΑΣΟΚ είναι παράγοντας κυβερνητικής σταθερότητας. Ο δε Σαμαράς διαπιστώνει ότι τα κουκιά με το ΠΑΣΟΚ μόνο δεν τού βγαίνουν, επομένως εάν κάνει καμία στραβή και πάλι σε ψηφοφορία η Δημοκρατική Αριστερά ενδέχεται να τεθεί θέμα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Όλα αυτά προκαλούν περισυλλογή στο Μέγαρο Μαξίμου που διαπιστώνει ότι καλώς δεν πέταξε την ΔΗΜΑΡ έξω από την κυβέρνηση όταν εκείνη αρνήθηκε να ψηφίσει τα μέτρα για τα εργασιακά, παράλληλα όμως ο Σαμαράς δεν θέλει να εξαρτάται από ένα κόμμα που πολλές φορές επικαλείται την ιδεολογία του και τις αξίες του για να αιτιολογήσει την στάση του στις κρίσιμες ψηφοφορίες. Λογικό το βρίσκω αν σκεφθεί κανείς ότι έρχεται η ψηφοφορία για το φορολογικό…
