Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Δραστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους, προτείνει ο Χανς Βέρβερ Ζιν, οικονομολόγος διεθνούς κύρους, σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle. Το νέο του βιβλίο, που παρουσιάστηκε στο Μόναχο έχει τίτλο “The Euro Trap”. Ο Ζιν, ένας από τους κορυφαίους Γερμανούς οικονομολόγους παίρνει στο βιβλίο του σαφείς αποστάσεις από τον αναδυόμενο ευροσκεπτικισμό στη Γερμανία και τάσσεται υπέρ του κοινού νομίσματος.
Ένας από τους βασικούς λόγους απόρριψης της πρότασης για τη δημιουργία δύο νομισμάτων, του ευρώ του βορρά και του ευρώ του νότου, είναι η σημασία που έχει ο γαλλογερμανικός άξονας για την Ευρώπη. Γερμανός οικονομολόγος στην εφημερίδα
Suddeutsche Zeitung αναφέρει ότι «ο Ζιν τάσσεται υπέρ του ευρώ, το οποίο όπως λέει θα πρέπει να διατηρηθεί. Ο Ζιν τοποθετεί τώρα ένα νέο πυροβόλο σε θέση βολής: το δραστικό κούρεμα. Θα πρέπει να γίνει άφεση του χρέους της Ελλάδας και άλλων χωρών, μολονότι με αυτόν τον τρόπο επιβραβεύεται η εσφαλμένη τους συμπεριφορά, λέει σήμερα ο Ζιν. Σε διαφορετική, ωστόσο, περίπτωση οι χώρες αυτές δεν έχουν καμία δυνατότητα να ανακάμψουν.»
Στη Γερμανία πληθαίνουν οι φωνές που αναγνωρίζουν ότι η πολιτική λιτότητας έχει αποτύχει. Ο Φλόριαν Σούι, καθηγητής οικονομικής ιστορίας θέτει την ανάγκη νέων εναλλακτικών πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης και δημιουργίας συνθηκών ανάκαμψης. Πιο συγκεκριμένα ο οικονομολόγος σε συνέντευξή του στην επιθεώρηση Wirtschaftswoche εξήγησε ότι το πρόγραμμα λιτότητας είχε δύο στόχους. Ο ένας ήταν η απομείωση του χρέους των χωρών του νότου και ο άλλος ήταν η ενίσχυση της οικονομικής ανάκαμψης. Θέτει την Ελλάδα ως παράδειγμα αποτυχίας και των δύο στόχων, εφόσον σήμερα παρά το χρέος είναι μεγαλύτερο παρά το κούρεμά του σε σχέση με το 2010, ενώ παράλληλα η οικονομία της Ελλάδας όπως άλλωστε και της Κύπρου, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Στην ως σήμερα διαμάχη μεταξύ των προτάσεων διαχείρισης της κρίσης μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των συγκυβερνήσεων η ρητορική που είχε αναδειχθεί ως κύρια αντι-ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνιακή τακτική ήταν ότι αντίθεση στην προτεινόμενη πολιτική λιτότητας ταυτίζεται με ευρωσκεπτισκισμό και δημιουργεί την εικόνα ενός προγράμματος που δε θα προστατέψει τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Η θέση μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, για κατάργηση των μνημονίων χωρίς έξοδο από το ευρώ πολλές φορές δεν έπειθε ούτε τους ίδιους τους ψηφοφόρους του, αφού πολιτική λιτότητας και προστασία κοινού νομίσματος ήταν πλήρως ταυτισμένες.
Σήμερα οι φωνές από έγκριτους οικονομολόγους που προτείνουν στροφή από το χαρακτήρα της μνημονιακής πολιτικής όλο και πληθαίνουν. Αυτό είναι αναμφισβήτητα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιπολίτεσυη αλλά και ως πιθανή κυβέρνηση. Ταυτόχρονα όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και από τη σημερινή κυβέρνηση στο σχεδιασμό των νέων μεταβατικών μηχανισμών χρηματοδότησης. Το αν θα το χρησιμοποιήσει ή αν θα αντιταχθεί εκ νέου στις εναλλακτικές προτάσεις για ανάκαμψη, θα αποτελεσει ουσιαστική ένδειξη του κατά πόσο είναι πολιτικά εξαρτημένη από τη Γερμανία και τους δανειστές μας.
