Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Δύο ανταγωνιστικοί πόλοι όσον αφορά το Σχέδιο Β έναντι του ευρώ συγκροτούνται και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της Λαϊκής Ενότητας ή περί αυτήν. Από τη μια, η -εκδηλωθείσα ήδη- ) Πρωτοβουλία για ένα Σχέδιο Β στην Ευρώπη, με προεξάρχοντες τους Γιάννη Βαρουφάκη και Ζωή Κωνσταντοπούλου, ομού μετά Ευρωπαίων ομοϊδεατών τους. Από την άλλη, η πρόταση του Κώστα Λαπαβίτσα και του Γερμανού οικονομολόγου Χάινερ Φλάσμπεκ, που δημοσιεύτηκε χθες στον ιστότοπο The Press Project.
Η μικρή ιστορία της πρότασης των Λαπαβίτσα – Φλάσμπεκ είναι ενδεικτική των αντιφάσεων και διχογνωμιών που διατρέχουν τα ηγετικά κλιμάκια και το κεντρικό στελεχικό δυναμικό της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ): Η μελέτη είχε ολοκληρωθεί ήδη από τον περασμένο Μάιο (όπως σημειώνει και το The Press Project) και ήταν στα χέρια του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος όμως την κράτησε στο συρτάρι του μέχρι και τις εκλογές. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, οι λόγοι αφορούσαν την εκλογική τακτική (να μη δώσει η ίδια η ΛΑΕ τροφή στις επιθέσεις που δεχόταν περί «δραχμολαγνίας»). Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, ωστόσο, υπήρχαν διαφωνίες με πορίσματα της μελέτης τόσο από την πλευρά του Παναγιώτη Λαφαζάνη όσο και από την πλευρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου αλλά και άλλων στελεχών της ΛΑΕ, που δεν ήθελαν να ταυτιστεί το κόμμα με τις απόψεις των Λαπαβίτσα – Φλάσμπεκ.
Η δημοσιοποίηση της πρότασης Λαπαβίτσα – Φλάσμπεκ άργησε τόσο, ώστε να την προλάβει η πρωτοβουλία των Ζωής Κωνσταντοπούλου και Γιάννη Βαρουφάκη. Την πρωτοβουλία αυτή συνυπογράφουν επίσης ο Όσκαρ Λαφοντέν (ηγετικό στέλεχος του αριστερού γερμανικού κόμματος Die Linke και πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας που διαφώνησε και παραιτήθηκε ύστερα από τη νεοφιλελεύθερη στροφή του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD), ο Ζαν – Λικ Μελανσόν (ηγέτης του γαλλικού Μετώπου της Αριστεράς) και ο Στέφανο Φασίνα (Ιταλός βουλευτής). Οι «5» έχουν προαναγγείλει ευρωπαϊκή διάσκεψη για τη συγκρότηση πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για ένα Σχέδιο Β για την Ευρώπη τους επόμενους μήνες.
Οι κατευθυντήριες γραμμές των δύο πρωτοβουλιών έχουν κάποιες κοινές αφετηρίες: την εκτίμηση για την αποτυχία της ΟΝΕ και τον «κατασταλτικό» ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), την αντίθεση στη λιτότητα, την καταγγελία του ρόλου της Γερμανίας για τον παραλογισμό των «προγραμμάτων προσαρμογής» κ.λπ. Ωστόσο διαφέρουν σε κάτι βασικό: Το σχέδιο των Λαπαβίτσα – Φλάσμπεκ διατρέχεται από την κεντρική ιδέα της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, ενώ το Σχέδιο Β των «5» διαπνέεται από την ιδέα ότι καμία χώρα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και άρα χρειάζεται μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία. Στην πρώτη περίπτωση, ο άξονας είναι το εθνικό νόμισμα, στη δεύτερη, η χρήση εναλλακτικών νομισματικών εργαλείων (παράλληλο νόμισμα κ.λπ.) ώστε η αντιπαράθεση να παραμείνει εντός ευρωπαϊκών πλαισίων.
Η δημοσιοποίηση της πρότασης των Λαπαβίτσα – Φλάσμπεκ με αυτό τον τρόπο (μέσω ιστότοπου) δείχνει ότι δεν έχει την πολιτική συμφωνία του Παναγιώτη Λαφαζάνη και της ηγεσίας της Λαϊκής Ενότητας. Ούτε όμως και η πρωτοβουλία των Βαρουφάκη – Κωνσταντοπούλου έχει τη σύμφωνη γνώμη τους. Η ηγεσία της ΛΑΕ φαίνεται να κινείται σε απόσταση και από τις δύο πρωτοβουλίες, διαμορφώνοντας ένα τοπίο λεπτών και δύσκολα διατηρήσιμων ισορροπιών…
Το γεγονός είναι όμως ότι η ΛΑΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη από το χώρο της οποίας αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για εναλλακτικά σχέδια απέναντι στους «μονόδρομους» των μνημονίων. Αν αυτά θα βρουν πεδία σύνθεσης ή θα οδηγήσουν σε περαιτέρω ανταγωνισμούς, θα το δούμε τους αμέσως επόμενους μήνες.
