Εκατό ημέρες πριν από τις εκλογές οι αρχηγοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία συνεννόηση, ενημέρωση (των εταίρων τους, όπου υπάρχουν), προετοιμασία και χωρίς καμία διαδικασία εντός των κομμάτων τους, αποφασίζουν με κυνικό τρόπο την αλλαγή του εκλογικού νόμου, γράφει εξοργισμένη η Αννα Διαμαντοπούλου.
Αυτό ενώ, συνεχίζουν την ανατροπή και την πλαγιοκόπηση των μεταρρυθμίσεων που σε πολύ δύσκολες συνθήκες έγιναν από το 2009 και μετά… Ό,τι δηλαδή είχε γίνει με πολιτική επιλογή και μεγάλο κόστος πέρα από τα μνημόνια στη Διαύγεια, στην Παιδεία, στην ψήφο των μεταναστών, στη δικαιοσύνη, στη φορολόγηση των μερισμάτων…
Φυσικά και είναι καλύτερα να ψηφίζει ο πολίτης, παρά να διορίζει ο αρχηγός, ΑΛΛΑ: Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχει σταυρός προτίμησης για τον ευρωβουλευτή, οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές ανακοινώνονται 8 με 12 μήνες πριν από τις εκλογές!
Τόσο τα μεγάλα κόμματα όσο και οι νέοι σχηματισμοί υποχρεούνται και ταυτόχρονα έχουν την δυνατότητα να αναδείξουν πρόσωπα και ιδέες.
Τι σημαίνει τώρα για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τους κάθε τύπου σχηματισμούς της κεντροαριστεράς που ομνύουν στο νέο οι 40 – 50 μέρες προεκλογικής παρουσίας σε όλη τη χώρα υποψηφίων ευρωβουλευτών;
Αν ισχύσουν οι προεκλογικού κανόνες του σταυρού οι νέοι υποψήφιοι θα έχουν ελάχιστες πιθανότητες να παρουσιαστούν.
Αν ισχύσουν οι κανόνες των ευρωεκλογών κανάλια και κομματικές ηγεσίες θα κατευθύνουν τα πράγματα.
Η πρόταξη του συμφέροντας του αρχηγού και του κόμματος ως συνδετική ουσία του Συνασπισμού αλά ελληνικά! Ο ένας επιλύει το πρόβλημα το εσωτερικό του με τους 58 (τους οποίους έχει ήδη αδειάσει), ο άλλος απαντά στο σκληρό πυρήνα της παράταξης του για τους μετανάστες.
Το ντήλ συμφέρει, βολεύει και κυρίως μπορεί να πουλήσει….
Όλα αυτά όμως γίνονται πια κατανοητά από τους πολίτες, απαξιώνουν τελείως το πολιτικό σύστημα και κάνουν ακόμα πιο σαφή την ανάγκη ενός νέου φορέα που δεν θα κουβαλάει παθογένειες κομματικών μηχανισμών και που θα μπορέσει από την αρχή να πείσει για την λειτουργία του με δημοκρατία και αρχές.
Δεν γίνεται κόμματα αρχηγικά, προσωποκεντρικά και χωρίς τις στοιχειώδεις δημοκρατικές διαδικασίες να αλλάξουν τη χώρα προς τη κατεύθυνση που αυτή έχει ανάγκη.
Από το facebook της Αννας Διαμαντοπούλου και η φωτογραφία που συνόδευε το κείμενο «Παράγκα»
