Αποδεικτικά στοιχεία μιας «Αποκάλυψης» σε ένα πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας ανακάλυψαν αστρονόμοι που μελετούν ένα αστέρι που πεθαίνει. Τα απομεινάρια ενός υδαρούς αστεροειδή δείχνουν ότι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν, το σύστημα μπορεί να φιλοξενούσε πλανήτες με παρόμοια χαρακτηριστικά σαν τη Γη.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε έξι δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, οι αστρονόμοι που θα μελετούν τα απομεινάρια του δικού μας Ήλιου θα καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Όπως και ο λευκός νάνος GD 61, ο Ήλιος μας είναι καταδικασμένος να τελειώσει τη ζωή του μετατρεπόμενος αρχικά σε Κόκκινο Γίγαντα και κατόπιν αποβάλλοντας τα εξωτερικά του στρώματα για να πάρει τη μορφή ενός υπέρλαμπρου άστρου με διάμετρο μόνο μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Ο Ήλιος θα εκπέμψει ό,τι θερμότητα θα του έχει απομείνει επί δισεκατομμύρια χρόνια πριν τελειώσει τη ζωή του ως ένας νεκρός, κρύος «μαύρος νάνος».
Οι αστρονόμοι που μελετούν το φως που εκπέμπεται από τον GD 61, που βρίσκεται 150 έτη φωτός μακριά από τη Γη έχουν εντοπίσει μια πληθώρα από στοιχεία, όπως μαγνήσιο, πυρίτιο και σίδηρο. Βρήκαν επίσης οξυγόνο σε ποσότητες τόσο μεγάλες που υποδεικνύουν την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων νερού.
«Η εύρεση νερού σε ένα μεγάλο αστεροειδή σημαίνει ότι τα δομικά στοιχεία ενός κατοικήσιμου πλανήτη υπήρχαν – και ίσως εξακολουθούν να υπάρχουν – στο σύστημα GD 61», αναφέρει ο Dr. Jay Farihi, από το Ινστιτούτο Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
