Η φορολογία των αγροτών αλλάζει και στο πλαίσιο αυτό εισάγεται η υποχρέωσή τους να τηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων, πλην όμως το λογιστικό κόστος τήρησής τους η κυβέρνηση προτίθεται να το επιδοτεί!
Με το ερώτημα, ποιας άλλης επαγγελματικής κατηγορίας το λογιστικό κόστος «επιδοτείται» να γυρεύει απάντηση, δε μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση το είδος του αντισταθμίσματος– που σε πρώτη φάση τουλάχιστον- επιχειρείται να δοθεί.
Όχι μόνο δεν υπακούει σε καμία ουσιαστική ελάφρυνση ή αναπτυξιακή λογική, όπως θέλετε πείτε το, αλλά αποκαλύπτει δυστυχώς για άλλη μια φορά, πως παρά τις βίαιες και σαρωτικές αλλαγές που βιώνει η ελληνική κοινωνία, η κουλτούρα της προσωρινότητας και της προχειρότητας είναι βαθιά ριζωμένη.
Υπακούει στην ίδια επι σειρά ετών καιροσκοπική αντίληψη που τελικώς κατέστησε την ελληνική γεωργία μη ανταγωνιστική. Αρκεί να μη βγουν στους δρόμους τα τρακτέρ- που ήδη προθερμαίνουν τις μηχανές τους- και χυθεί η καρδάρα με το γάλα. Αβανταδόρικο και πιασάρικο θέαμα είναι η αλήθεια. Διαχρονικός εφιάλτης όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η αλλαγή στη φορολόγηση θα συμβάλει στη μείωση της ψαλίδας των τιμών μεταξύ παραγωγού-τελικού καταναλωτή. Αν και το αποτέλεσμα θα φανεί στην πράξη, δε μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς, γιατί δεν έγινε μέχρι σήμερα, αφού θα είχε τόσο θετικές επιπτώσεις.
Η μεγάλη εικόνα του δυσεπίλυτου παζλ που περιγράφεται ως ψαλίδα τιμών, έχει πολλές παραμέτρους και πίσω από την κάθε μια, κρύβονται δυο λέξεις «πολιτική βούληση». Η Επιτροπή Ανταγωνισμού μελετά τον κλάδο των οπωροκηπευτικών για να εντοπίσει το είδος και το πλήθος των στρεβλώσεων που παρουσιάζει. Τα συμπεράσματά της- οσονούπω- αν μη τι άλλο θα είναι αποκαλυπτικά. Για να δούμε κατά πόσο θα αξιοποιηθούν….
