Αμέσως μετά τις εκλογές του 2012 βουλευτής, πριν καν καταθέσει την πρώτη του ερώτηση στη Βουλή και προτού συμμετάσχει σε οποιαδήποτε κοινοβουλευτική επιτροπή, άσκησε το δικαίωμά του να ζητήσει και να πάρει 10.000 ευρώ άτοκα από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Βουλής.
Σύμφωνα με το “Έθνος της Κυριακής”, δεν είναι ο μόνος που πήγε στο “ταμείο” για να πάρει έως και 15.000 ευρώ άτοκο δάνειο, το οποίο κρατείται από τον μηνιαίο μισθό των βουλευτών.
Ακόμη 60 συνάδελφοί του ακολούθησαν το παράδειγμά του, όταν αντίστοιχα για τους απλούς πολίτες, η δανειακή στρόφιγγα των τραπεζών έχει στερέψει.
Συνολικά δε, πάνω από 100 νυν και πρώην βουλευτές έχουν δανειστεί χρήματα από το Ταμείο, ενώ από το ευνοϊκό μέτρο εξαιρέθηκαν οι συνταξιούχοι βουλευτές, αφού σε κάποιες περιπτώσεις δεν πρόλαβαν να αποπληρώσουν το χρέος τους.
Εκτός των άτοκων δανείων πάντως, οι βουλευτές απολαμβάνουν σειρά προνομίων.
Για παράδειγμα, πολλοί από αυτούς δεν χρησιμοποιούν τα αεροπορικά εισιτήρια που τους παρέχει η Βουλή, ζητώντας η Βουλή να τους πληρώνει το κόστος των διοδίων.
Ήδη, 38 βουλευτές που δεν βολεύουν οι αεροπορικές συγκοινωνίες, έχουν ενταχθεί στο εν λόγω “πρόγραμμα”.
Ένα άλλο μέτρο που ζήτησαν βουλευτές και έγινε δεκτό, είναι κάποιες μετακινήσεις τους κάθε χρόνο να γίνονται με πλοίο (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες), να πληρώνονται από τη Βουλή, όταν δεν χρησιμοποιούν το αεροπλάνο.
Ακόμη, “πέρασε” με απόφαση της Βουλής, η πληρωμή σε μετρητα του πλαφόν για τα κινητά τηλέφωνα, για όσους βουλευτές δεν τα χρησιμοποιούν. Τα 150 ευρώ τον μήνα που δικαιούνται για τα κινητά, τα παίρνουν στο χέρι, καλύπτοντας τον λογαριασμό των σταθερών τηλεφώνων τους.
Η απόφαση αυτή ελήφθη πριν από περίπου έναν μήνα και μέχρι σήμερα, πέντε βουλευτές έχουν κάνει χρήση. Άλλη τέσσερις που αρνήθηκαν μετά τις εκλογές να πάρουν αυτοκίνητο από τη Βουλή, άλλαξαν γνώμη και ζήτησαν να τους παραχωρηθεί ένα από τα διαθέσιμα οχήματα, ωστόσο μόνο δύο από τα αιτήματά τους ικανοποιήθηκαν και άλλα δύο εκκρεμούν.
Σημειώνεται δε, πως περίοπτη θέση μεταξύ των προνομίων κατέχει το αφορολόγητο των βουλευτικών αποζημιώσεων, που φτάνει σε πολλές περιπτώσεις το 65 – 70%.