Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Η Αθήνα βιώνει σήμερα εγκαταλελειμμένη, την κατήφεια και την αποτελμάτωση. Με έκδηλη την ένδοια παρεμβάσεων και οραμάτων, στην πόλη, για να βρεί τον δρόμο της και το ηθικό της κύρος που της αρμόζει, κατά πώς λέει και ο εθνικός μας λυράρης Κωστής Παλαμάς, στον διαχρονικό στίχο του, «Αθήνα διαμαντόπετρα, στης γης το δαχτυλίδι» !
Επιβάλλετε έτσι να κάνει ένα δυνατό restart και να ξαναβρεί, τον δρόμο της κοινωνικής ανάπτυξης και της ευημερίας. Από τα κεντρικά της προτάγματα σήμερα, η ασφάλεια των Αθηναίων, που βιώνουν ένα τρομερό πέπλο φόβου και ηθικού ζόφου στην πόλη. Εξάλλου, όπως έλεγε και ο εμπνευσμένος Αβραάμ Λίνκολν, «για να προοδεύσει ένας λαός, πρέπει πρωτίστως να αισθάνεται ασφαλής, όποιος υπονομεύει την ασφάλειά του, υπονομεύει συνοχή και την ευημερία του».
Θα προτείναμε έτσι για την αντιμετώπιση της χαίνουσας αυτής πληγής, την θέσπιση του νέου Δημάρχου Αθηναίων, ως άμισθου Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ώστε να έχει ζωτικό λόγο και συμβολή ο Δήμαρχος Αθηναίων, στην χάραξη των πολιτικών και των στρατηγικών ασφαλείας στην Αθήνα, την σύσταση ενός Ειδικού Κέντρου Αντιμετώπισης Κρίσεων στον Δήμο, στελεχωμένο με υψηλού κύρους αντίστοιχο προσωπικό, αλλά και επανδρωμένου, με κατάλληλες υλικοτεχνικές υποδομές, που θα παρεμβαίνει άμεσα και αποτελεσματικά και θα δίνει λύση και σε συνεργασία πάντα με την κεντρική κυβέρνηση, στις κρίσεις που θα εμφανίζονται, την θέσπιση του Δημοτικού Αστυνομικού γειτονιάς – αφού πρωτίστως γίνει και η κατάλληλη εκπαίδευση από αξιωματικούς της ΕΛΑΣ – που σε αρμονική συνεργασία με τους πολίτες κάθε Διαμερίσματος της Αθήνας, θα προλαμβάνει τις παραβατικές συμπεριφορές, που προσβάλλουν την ασφάλεια και την εύρυθμη κοινωνική ζωή των Αθηναίων. Ακόμα το άμεσο μαρκάρισμα με σπρέι, των παράνομων προϊόντων του παρεμπορίου – που υπονομεύουν ευθέως τον υγιή ανταγωνισμό του εμπορικού κόσμου – και απευθείας καταστροφή τους. Εκτιμούμε έτσι στο μείζον θέμα της ασφάλειας, ότι αυτές οι παρεμβάσεις, θα μπορούσαν να απαλλάξουν την πόλη, από κάθε είδους παραβατικές συμπεριφορές και να εμπεδώσουν αίσθημα ασφάλειας, στους πολίτες της Αθήνας, διασφαλίζοντας και τις αστικές τους ελευθερίες.
Από τις μεγάλες εκκρεμότητες στις μέρες μας στην πόλη, είναι και το πράσινο, που «βιώνει» την απαξία ως πολιτισμικός πόρος της πόλης. Η Αθήνα έχει μια απαράμιλλη φυσική καλλονή- προικοδοσία από την φύση, δίκην της οποίας θα έπρεπε να αποτελεί, πέρα από πνεύμονα οξυγόνου και πηγή ηθικής ανάτασης για τους πολίτες, ζωτικό της όπλο στην αισθητική της ταυτότητα, αλλά και σημείο υπεροχής στον παγκόσμιο τουρισμό. Τουναντίον σήμερα η πόλη είναι βυθισμένη στο τσιμέντο και με ανεκμετάλλευτους, τους μεγάλους της φυσικούς της πνεύμονες, ήτοι τους υπέροχους λόφους της.
Θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη, η ανασυγκρότηση των απείρου φυσικού κάλους λόφων της πόλης. Θα πρέπει έτσι να ανασυγκροτήσουμε τους λόφους μας – Λυκαβηττός, Τουρκοβούνια, Λόφος Νυμφών, Λόφος Μουσών, Αρδηττός, Λόφος του Στρέφη και να τους καταστήσουμε εστίες πολιτισμού και ηθικής ανάτασης των Αθηναίων. Με την διοργάνωση υψηλού κύρους πολιτισμικών εκδηλώσεων και με την θεσμοθέτηση διεθνών συνεδρίων και αντιστοίχων events, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Με την αξιοποίηση του Αττικού Άλσους διοργανώνοντας κάθε καλοκαίρι ετήσιο φεστιβάλ των Παιδικών Σταθμών του Δήμου Αθηναίων, αλλά και ετήσιας γιορτής μελιού και παραδοσιακών βοτάνων τον Σεπτέμβριο.
Παρεμβάσεις, που θα δώσουν ζωή και ηθική δύναμη – στο φάσμα της πολιτισμικής ταυτότητας της πόλης – και θα καταστήσουν τους Λόφους μας και το Αττικό μας Άλσος, περίσεπτους χώρους πολιτισμού, αναψυχής και περιπάτου, για την οικογένεια και το παιδί. Συνακόλουθα συνιστούμε την χάραξη βιοκλιματικών μονοπατιών στην πόλη, κάνοντας και τις αναγκαίες πολεοδομικές παρεμβάσεις όπου είναι εφικτό, δημιουργώντας ζωτικές διαδρομές πρασίνου, που θα ξεκουράζουν τους Αθηναίους και θα αλλάξουν άρδην την αισθητική ταυτότητα της πόλης, με την ακόλουθη παράλληλα αρμονική σύνδεση των στοιχείων πολιτισμού της και τον ιστορικών της τοποσήμων.
Ένα τέτοιο βιοκλιματικό μονοπάτι, θα μπορούσε επί παραδείγματι να είναι το : ΚΑΠΠΑΨ – Λαρίσης- Νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ- Προσφυγικά- γήπεδο Παναθηναϊκού- πρόποδες Λυκαβηττού- Κολωνάκι- Νοσοκο-μείο Ευαγγελισμός- σταθμός Ευαγγελισμός- Βυζαντινό Μουσείο- Βασιλέως Κωνσταντίνου- Παναθηναϊκό στάδιο- Εθνικός Κήπος- Ιλισσός- Διονυσίου Αρεοπαγίτου, με τους επόμενους αρχαιολογικούς χώρους και πεζοδρόμους – Σταθμός Κεραμεικού- Ιερά Οδός έως τον Ελαιώνα. Ένα τέτοιο βιοκλιματικό αυτό μονοπάτι, θα αναβάθμιζε τις αξίες των ακινήτων των πολιτών, θα τόνωνε τις συνθήκες διαβίωσής τους στην πόλη, που σφύζει από το τσιμέντο και θα συνέδραμε ζωτικά, στην αισθητική και πολιτισμική ταυτότητα της Αθήνας μας.
Όμως μια πόλη για να μπορέσει να ευδοκιμήσει και να συνέχει ηθικά, πολιτισμικά και κοινωνικά τους πολίτες, πρέπει πρωτίστως να είναι με τις διοικητικές και κοινωνικές της δομές, φιλική προς αυτούς. Η νέα αρχιτεκτονική του Καλλικράτη, ήδη από μόνη της επιβάλλει ανασχεδιασμό των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να καταστούν πιο φιλικοί στους πολίτες και να εξυπηρετούν με δημοκρατικό ήθος και σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα συμφέροντα των πολιτών. Εκτιμούμε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση, με υψηλή κοινωνική ευαισθησία, στην ηθική και με ποικίλες υποδομές στήριξη, των ατόμων, που χρήζουν ιδιαίτερης ηθικής και κοινωνικής φροντίδας. Όπως αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών, κακοποιημένες γυναίκες, αποφυλακισμένοι, μετανάστες και άλλες ευαίσθητες κατηγορίες.
Συνάμα θεωρούμε ότι επιβάλλετε, η αναμόρφωση του συστήματος – αλλαγή της μοριοδότησης- επιλογής των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, με πραγματικά δίκαια κριτήρια, που δεν θα θέτουν αποκλεισμούς. Σήμερα για παράδειγμα αποκλείονται οι γονείς που έχουν κάποιο εισόδημα, κάτι που είναι παντελώς άδικο. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα, στις μονογονεϊκές οικογένειες και στους δυο εργαζόμενους γονείς – σταθμίζοντας ασφαλώς και τα εισοδηματικά τους κριτήρια – που είναι αυτοί που πραγματικά έχουν περισσότερο ανάγκη. Η επιλογή θα ήταν διαυγέστερο να γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο, χωρίς κατάθεση χαρτιών και ηλεκτρονικά να βγαίνει και το αποτέλεσμα. Ωστόσο πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί υψηλή προτεραιότητα και στην Τρίτη ηλικία, που τόσο είναι σήμερα ξεχασμένη και κοινωνικά περιθωριοποιημένη. Ιδίως στους γέροντες που έχουν σοβαρές οργανικές παθήσεις και κινητικά προβλήματα.
Επιβάλλεται εκτιμούμε η αναβάθμιση σε προγράμματα και υποδομές των Λεσχών Φιλίας, για να καταστούν αληθινές εστίες αγάπης και ηθικής θαλπωρής, για τους απομάχους της τρίτης ηλικίας. Με προγράμματα φυσιοθεραπείας και εργοθεραπείας, με επίσκεψη και συμμετοχή σε πολιτισμικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, με καθημερινούς περιπάτους και προπαντός με την αδιάκοπη και ανύσταγη, ηθική μέριμνα, αγάπη και φροντίδα. Για να έλθουμε και στο ζέον θέμα των μεταναστών. Θεωρούμε και στο βαθμό που αντέχουν τα όρια της πόλης, ότι πρέπει να γίνει οργανική ενσωμάτωσή τους, με εκπαίδευση και πολιτισμική διαπαιδαγώγηση και αγωγή στο ελληνικό ήθος, προκειμένου να καταστούν χρηστοί πολίτες και όχι παραβατικά και αποξενωμένα άτομα από τον κοινωνικό ιστό της Αθήνας, κάτι που συνιστά γεννεσιουργό αιτία, μύριων προβλημάτων για την ασφάλεια, την δημόσια υγεία και την εύρυθμη λειτουργία της πόλης.
Καίρια επίσης προτεραιότητα σήμερα για την Αθήνα μας, θεωρούμε, την εφαρμογή και εμπέδωση, σε όλα τα κέντρα αποφάσεων, για την ζωή, την ευημερία, την ιστορική φυσιογνωμία και την πολιτισμική ταυτότητα της πόλης, της συμμετοχικής δημοκρατίας. Η Αθήνα, η πόλη που την κυριολεξία γέννησε την δημοκρατία και επισκοπούσε στην αχανή λεωφόρο του χρόνου, το ηθικό αγαθό της δημοκρατίας, επιβάλλεται σήμερα περισσότερο από ποτέ, να εφαρμόσει ένα ανοιχτό συμμετοχικό σύστημα διοίκησης, σε όλες τις κεντρικές διοικητικές δομές της πόλης. Αυτό το μοντέλο διοίκησης, θα κινητροδοτήσει τους ίδιους τους Αθηναίους, μέσω της συμμετοχής τους στην λήψη των μεγάλων αποφάσεων, για την ποιότητα ζωής και το πολιτισμικό ήθος της πόλης, ώστε να καταστούν οι ίδιοι θεματοφύλακες, όλων των κοινωνικών και πολιτισμικών, στοιχείων και προτεραιοτήτων της Αθήνας.
Πρώτιστο μέλημα θεωρούμε σε αυτή την κατεύθυνση, τη διαφάνεια και την με δημοκρατικό έλεγχο, διοίκηση της πόλης. Και σε δεύτερη φάση, την απευθείας συμμετοχή των πολιτών, στην λήψη των αποφάσεων. Εξάλλου η με αστρικούς ρυθμούς εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, η δυναμική παρουσία των social media στην ζωή μας, αλλά και η δυναμική μέσω της Πληροφορικής, διάχυση της γνώσης και της πληροφορίας, καθιστούν τον εκδημοκρατισμό και την συμμετοχή τα πολιτών, στην λήψη των αποφάσεων, αναγκαιότητα, εκ των ων ουκ άνευ. Κεντρική επίσης προτεραιότητά εκτιμούμε, την επαναπροσέγγιση και συμμετοχή των νέων, στην «αγορά του Δήμου», που βαθιά απογοητευμένοι, από τον ηθικό εκφυλισμό του πολιτικού μας συστήματος, έχουν στραφεί στην επικίνδυνη για την δημοκρατία, ιδιωτεία !
Τα τοπικά συμβούλια – θεσμός με ισχυρό ηθικό και δημοκρατικό κύρος, που από την εποχή που των «Ελλήνων οι κοινότητες» στα πρωτοπόρα και ευημερούντα επι τουρκοκρατίας «Αμπελάκια», τα οποία μεταλαμπάδευσαν σε όλο τον σύγχρονο κόσμο, την δημοκρατική αναγκαιότητα της συμμετοχής, ως καθοριστικό παράγοντα ηθικής συνοχής, προόδου και ευημερίας των κοινωνιών – και τα τοπικά δημοψηφίσματα, πιστεύουμε ότι πρέπει να αποτελέσουν, κορυφαία και ενεργή συνιστώ-σα, στην δημοκρατική διακυβέρνηση της Αθήνας. Γιατί έν κατακλείδι, η υπηρεσία με δημοκρατικό ήθος και διαφάνεια του πολίτη και όχι η στρεβλή και εκφυλιστική προς την δημοκρατία, διαχείριση των οιονδήποτε εξουσιαστικών τιμαρίων, πρέπει να αποτελούν το κεντρικό πυρήνα, του ηθικού και πολιτικού γονιδιώματος, κάθε δημοσίου προσώπου. Αυτές εκτιμούμε ότι είναι σημαντικές παρεμβάσεις, που θα συνδράμουν την διαρκώς επιβαλλό-μενη προσπάθειά, από όλους τους φορείς της πόλης και προπαντός τους ενεργούς πολίτες, για μια Αθήνα, της ασφάλειας, του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της ευημερίας !
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων και στις επερχόμενες εκλογές, θα είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό «ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΘΗΝΑ» – Γιώργος Βουλγαράκης
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
