Γράφει η Φιλοθέη Βαρσαμή, νομικός
Παρακολουθώ παλιές “φιλελεύθερες” φίρμες να έχουν πάρει πολύ κλειστά τη στροφή προς τα δεξιά (“human rights οι Ναζί; human rights οι ληστές στο Βελβεντό; έλεγχος και συζήτηση για τις υποκλοπές της ΕΥΠ; διαφωνία με την άγρια κατασταλτική λειτουργία των ΜΑΤ;
Αφήστε ρε τις πολυτέλειες, σου λένε. Κατάσταση ανάγκης: οριζόντια φορολογία-ξύλο- Προεδρικά Διατάγματα – “με εντολή πρωθυπουργού” διακυβέρνηση και σε … όποιον αρέσουμε. Και σκέφτομαι: ίσως τελικά ο φιλελεύθερος χώρος συκοφαντήθηκε και απαξιώθηκε τόσο γιατί, όταν ο φιλελευθερισμός ήταν του συρμού ως μετριοπαθής in μοδάτη κουλτουρέ επιλογή, τις μέρες που δεν είχαμε προβλήματα, έκαναν ρεσάλτο σε αυτόν δεξιοί (κυρίως) χαμαιλέοντες για λόγους πρεστίζ, οι οποίοι κυριάρχησαν στο χώρο (είχαν βλέπετε παραταξιακή εμπειρία) νόθευσαν τις συντεταγμένες του και πλέον τον αλλοιώνουν ακόμα περισσότερο το στίγμα του, με τη στροφή τους προς τα εντελώς δεξιά.
Όλοι αυτοί σήμερα, (μαζί με κάτι θολωμένους και άσχετους που είδαν φως και μπήκαν), θες γιατί το συμφέρον τους κείται εντός κυβερνητικού σχηματισμού, θες επειδή η κρίση ρίχνει τις μάσκες, αποδεικνύουν καθημερινά ότι το να διαβάσεις τρία βιβλία και να το παίζεις liberal στα κορίτσια, απόρρω απέχει από την in praxis συμμετοχή στην ars vivendi του ειλικρινούς φιλελεύθερου (ούτε καν σκέτο modus vivendi) που πατάει γερά στον διαφωτισμό και πορεύεται μεριμνώντας με θρησκευτική ευλάβεια για την προστασία και τον σεβασμό των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του κάθε ανθρώπου.
Αυτή είναι μία παρατήρηση κάπως πολυτελής αυτή τη στιγμή. Περισσότερο θα την έλεγα προσημείωση για την επόμενη, της κρίσης, μέρα. Καλό θα είναι να θυμόμαστε ποιοί “φιλελεύθεροι” λειτούργησαν ως αφιονισμένα αγριοδεξιά λυκόσκυλα την εποχή που οι ιδεολογίες δοκιμάστηκαν σκληρά. Απλά, για να μην κοροϊδευόμαστε άλλο.
