Πολύ “βαριές” εξασφαλίσεις από την πλευρά της Ελλάδας για τη νέα αναδιάρθωση του ελληνικού χρέους επεξεργάζονται οι δανειστές! Η είδηση του Bloomberg ότι επετεύχθη συμφωνία ανάμεσα σε ΔΝΤ και Γερμανία για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του ελληνικού προγράμματος για την επόμενη διετία, διαβάστηκε μόνο από τη θετική της πλευρά. Σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, η συμφωνία δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, διότι “κολλάει” ακόμη στους όρους και της εξασφαλίσεις που θα επιβληθούν στην ελληνική πλευρά. Επ’ αυτού, οι προτάσεις που συζητιούνται είναι δύο: Πρώτο, η δέσμευση μέρους των καταθέσεων σε ειδικό λογαριασμό επί του οποίου δεν θα έχει πρόσβαση η ελληνική πλευρά! Δεύτερο, η επιβολή φόρου περιουσίας (επί της ιδιοκτησίας και παντός τύπου περιουσιακών στοιχείων)!
Τις απαιτήσεις αυτές προαναγγέλλουν η ύποπτα διαρκής επιμονή της Bundesbank ότι οι Έλληνες είναι πιο πλούσιοι από τους Γερμανούς (όχι στους μισθούς, αλλά στην περιουσία…), αλλά και το σιγοντάρισμα αυτής της άποψης από το νέο πρόεδρο του κόμματος των Γερμανών Φιλελευθέρων κ. Κρίστιαν Λίντνερ και της εκπροσώπου του γερμανικού αριστερού κόμματος Die Linke, που μίλησαν για εφάπαξ επιβολή κεφαλαιακού φόρου.
Η δεύτερη εξασφάλιση, δηλαδή η δέσμευση μέρους των καταθέσεων σε ειδικό λογαριασμό, δεν είναι απ’ αυτές που λέγονται δημοσίως ούτε σαν υπόθεση – για προφανείς λόγους… Σε αυτή τη δεύτερη εξασσφάλιση όμως επιμένει κυρίως το ΔΝΤ. Το Ταμείο θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με περαιτέρω επιμήκυνση κατά 20 χρόνια και μείωση του επιτοκίου κατά μισή ποσοστιαία μονάδα δεν αποκαθιστά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, απλώς αποκαθιστά τη βιωσιμότητα της διαχείρισής του μεσοπρόθεσμα. Για να συμφωνήσει λοιπόν σε μια τέτοια λύση, απαιτεί να εξασφαλιστεί προκαταβολικά ότι θα πάρει πίσω τα λεφτά του. Και θεωρεί επαρκή εξασφάλιση μόνο τη δέσμευση μέρους των καταθέσεων σε ειδικό λογαριασμό τον οποίο θα διαχειρίζονται οι δανειστές! Αν για οποιοδήποτε λόγο και οποιαδήποτε στιγμή η ελληνική πλευρά αδυνατεί να εξυπηρετήσει το χρέος, θα κατάσχεται ανάλογο τμήμα των δεσμευμένων καταθέσεων…
Το ΔΝΤ επιμένει σε αυτή τη ρύθμιση και για έναν ακόμη λόγο: η αναταραχή στις αναδυόμενες αγορές εξαιτίας του tapering (σταδιακή διακοπή του προγράμματος “ποσοτικής χαλάρωσης” εκ μέρους της αμερικανικής κεντρικής ομοσπονδιακής τράπεζας- FED) έχει κάνει ακόμη πιο “επιθετικές” τις χώρες-μετόχους του Ταμείου από τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έτσι, χωρίς χειροπιαστές και επαρκείς εξασφαλίσεις, το ΔΣ του ΔΝΤ δεν θα μπορέσει να υπερψηφίσει τη συνέχιση της παραμονής του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα…
Πότε θα έρθει αυτός ο “μποναμάς”; Ύστερα από τις ευρωεκλογές…
