Γράφει η Φιλοθέη Βαρσαμή
Τον είχα κάποτε ρωτήσει: Εσύ που τα έζησες, με ποιούς ήσουν; Και ποιοί έκαναν τα χειρότερα, οι αριστεροί ή οι δεξιοί; Άκου, μου λέει. Ήμουν παιδί, πολύ μικρός και είδα «μάυδες» να παίζουν μπάλα με κεφάλι αριστερού στο αμούρι (απέναντι χωριό). Είδα και αριστερούς να σκοτώνουν ένα γέρο δεξιό στο ξύλο, να τον πετάνε σε πουρνάρια να ξεσκίζεται και είδα το γέρο να παρακαλάει για μια σφαίρα. Είμαι με τον αποκεφαλισμένο, είμαι και με τον γέρο. Με αυτούς να είσαι και εσύ.
Είδα τις εικόνες από τον Μελιγαλά, διάβασα για την προγενέστερη επίθεση χρυσαυγιτών σε αφισσοκολλητές του ΚΚΕ. Μετά διάβασα στη lifo το άρθρο που αναφέρεται στο άγριο βρωμόξυλο που έριχνε πέρυσι σε αναρχικό ο καπακαπατζής που χειροτόνησαν …δεσπότη οι χρυσαυγίτες φέτος. Μία παράνοια βιαιότητας, μία εμμονή να ξανανοίξουν λογαριασμοί που είχαν κλείσει και να λυθούν με βία φαντασιακές εκκρεμότητες. Μία τρέλα που ούτε καν φανταζόμασταν ότι θα ερχόταν εποχή να μας ακουμπήσει και ήδη βρισκόμαστε στη δίνη της.
Σε αυτή τη ζουρλαμάρα είμαι με την πλευρά όποιων συνειδητά και έντιμα αντιστέκονται στον διχασμό. Με όποιον όσο οργισμένος και να είναι δεν εκδικείται τη δόλια πατρίδα στηρίζοντας Χ.Α και εμφυλιοπολεμικά άκρα. Με όποιον ρίχνει νερό και όχι λάδι στη φωτιά. Με όποιον είναι ενεργητικά ουδέτερος και δυναμικά μετριοπαθής.
Είμαι με τον πατέρα μου.
Γιατί εν έτει 2013, «τρίτος γύρος» μπορεί και πρέπει να σημαίνει ΜΟΝΟ τρίτο σουβλάκι. Τίποτα άλλο.
* Η Φιλοθέη Βαρσαμή είναι νομικός.
