Γράφει ο Ενεργός Πολίτης
Ο ερχομός της Ryanair στα αεροπορικά πράγματα έφερε καινούργια ήθη και έθιμα στις διάφορες “παραδοσιακές” αεροπορικές εταιρείες. Η επιτυχία της εταιρείας, που βγάζει χρήματα όχι από τους ναύλους καθεαυτούς αλλά χρεώνοντας αρκετά ακριβά τις υπόλοιπες υπηρεσίες της όπως η βαλίτσα, η εκτύπωση του εισιτηρίου, το φαγητό στο αεροπλάνο και κάνοντας οικονομία πληρώνοντας ψίχουλα τους εργαζόμενούς της και πετώντας σε “μακρινά” αεροδρόμια (πλην ορισμένων εξαιρέσεων), άνοιξε την όρεξη και στους υπόλοιπους που προσπάθησαν ν’ αντιγράψουν (ανεπιτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις) την επιτυχία της εταιρείας.
Μια από αυτές τις εταιρείες είναι και η Aegean. Η εταιρεία του κυρίου Βασιλάκη, αφού κατάφερε να βγάλει εκτός μάχης και να εξαγοράσει την Ολυμπιακή (διαβάστε εδώ τι είχαμε γράψει όταν ανακοινώθηκε η είδηση), εκμεταλλευόμενη τις διασυνδέσεις του εν λόγω επιχειρηματία με ανώτερα κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ (κυρίως) και του ΠΑΣΟΚ (δευτερευόντως) και την χρόνια απαξίωση της εταιρείας από τις κυβερνήσεις του πρώην δικομματισμού, νόμιζε ότι θα “κάνει πάρτυ”, κρατώντας στα χέρια της την πλειοψηφία των κερδοφόρων δρομολογίων που την απασχολούσαν (δηλ. προς κεντρική και Β. Ευρώπη και εντός των συνόρων). Μπορεί ο εσωτερικός ανταγωνισμός να ήταν ανύπαρκτος και οι μεγάλες εταιρείες να μην ενδιαφέρονταν για την επέκταση δρομολογίων προς την χώρα μας, αλλά δεν υπολόγιζε ότι ο μόνος δρόμος για τη διατήρηση της κερδοφορίας της Ryanair ήταν η επέκταση. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με την είσοδό της τελευταίας σε αγορές μικρές για τους άλλους, αλλά “σημαντικές” γι’ αυτήν.
Στο δεύτερο σημείο που απέτειχε ο κύριος Βασιλάκης και η Aegean ήταν να καταλάβει ότι η προσαρμογή της Aegean δεν μπορούσε να γίνει με το ν’ αρχίσει η εταιρεία να λειτουργεί ακριβώς με τους ίδιους όρους που λειτουργεί η Ryanair. Η διαφορά θα έπρεπε να γίνει με την προσφορά επιπλέον υπηρεσιών για το ίδιο κόστος και με έμφαση στην ποιότητα. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε: τα standards της εταιρείας άρχισαν να πέφτουν, η εταιρεία έγινε πιο “σκληρή” σε θέματα αποσκευών (ακολουθώντας τακτικές που θα ζήλευε ακόμα και η Ryanair) και η κατάληξη όλων ήταν η εισαγωγή νέων “φθηνότερων” ναύλων που όμως δεν έχουν μαζί τους αποσκευές. Σ’ αυτό δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν δεν υπήρχε ένα μικρό θεματάκι: το κόστος του φθηνότερου ναύλου είναι ακριβώς εκείνο του προηγούμενου φθηνότερου εισιτηρίου τους (+- 5 ευρώ) το οποίο όμως περιλάμβανε και μια βαλίτσα στην μπαγκαζιέρα του αεροπλάνου. Έτσι στην πραγματικότητα η τιμή των εισιτηρίων της αυξήθηκε και παραμένει μεγαλύτερη ακόμα και αν τα εισιτήρια αγοραστούν σε περίοδο εκπτώσεων (σε σύγκριση πάλι με τις αντίστοιχες σε παλαιότερες εκπτωτικές περιόδους). Απλώς οι τιμές κρατήθηκαν στα προηγούμενα επίπεδα με ΑΦΑΙΡΕΣΗ των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Το τραγικότερο; Οι τιμές της παραμένουν ακριβότερες από αυτές της Ryanair – ειδικά στα δρομολόγια του εσωτερικού (π.χ. με Ryanair ένα εισιτήριο μεταξύ Αθηνών και Χανίων στην περίοδο των Χριστουγέννων κοστίζει 66 ευρώ ενώ με Aegean 114, ενώ και οι διαφορές μεταξύ Αθηνών και Λονδίνου είναι ακόμα μεγάλες για την ίδια περίοδο).
Για την ώρα η εταιρεία αντέχει. Τα καταφέρνει γιατί έχει κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα π.χ. καλές ανταποκρίσεις από το εσωτερικό για προορισμούς του εξωτερικού, μεγαλύτερο δίκτυο για εντός Ελλάδος προορισμούς, φτηνότερη χρέωση αποσκευής (το οποίο όμως και πάλι δεν καλύπτει πολλές φορές τη διαφορά στην τελική χρέωση) και το όνομα της Ολυμπιακής (κάτω από την οποία κάνει δρομολόγια σε αρκετούς προορισμούς και το οποίο ακόμα “μετράει” σε πολλούς). Η αλήθεια όμως είναι μία: αν δεν γίνουν αλλαγές νοοτροπίας και οι τιμές δε γίνουν πραγματικά ανταγωνιστικές, το μερίδιο της εταιρείας στην χώρα μας θα μειώνεται και οι ζημιές της θ’ αυξάνονται, ιδιαίτερα όσο η Ryanair επεκτείνεται σε δρομολόγια εσωτερικού. Και η εταιρεία πλέον δε θα μπορεί να στηριχθεί ποια σε πολιτικούς σωτήρες. Οι ευκαιρίες της τελείωσαν.
