Η αποχώρηση της γαλλικής Total και της γερμανικής E.On, από την κοινοπραξία του αγωγού TAP, όπου από κοινού κατείχαν μερίδιο 19%, προκαλεί ανησυχίες για την πορεία του έργου, παρά το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι της κοινοπραξίας του αγωγού επιχειρούν να υποβαθμίσουν την εξέλιξη και διαβεβαιώνουν ότι η κατασκευή του αγωγού θα ξεκινήσει κανονικά, βάσει των αρχικών χρονοδιαγραμμάτων.
Η κίνηση των δυο εταιριών, που όπως φαίνεται δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» σχετίζεται άμεσα με την οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ευρώπη και έχει ως αποτέλεσμα, την κατακόρυφη μείωση της κατανάλωσης ενεργειακών προϊόντων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ιταλική αγορά όπου σχεδιάζεται να καταλήξει ο αγωγός, η κατανάλωση φυσικού αερίου έχει μειωθεί κατά 15% σε σχέση με το 2005, με αποτέλεσμα να τίθεται υπό αμφισβήτηση η σκοπιμότητα της κατασκευής τόσο μεγάλων έργων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ρωσική Gazprom, έκρουσε πρώτη το καμπανάκι του κινδύνου όταν τον Απρίλιο ανακοίνωσε ότι ο δικός της αγωγός φυσικού αερίου South Stream, που έχει σχεδιαστεί να αποτελέσει το νότιο δρόμο του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη (παρακάμπτοντας την Ουκρανία), δεν θα καταλήγει στην Ιταλία όπως προβλεπόταν αρχικά, αλλά στην Αυστρία.
Παράλληλα η E.ON αποσύρεται συνολικά από την ιταλική αγορά καθώς επιχειρεί ένα γενικότερο «συμμάζεμα» των διεθνών συμμετοχών της, προκειμένου να ισοφαρίσει τη μείωση των κερδών της. Το 2013 τα κέρδη της E.ON μειώθηκαν κατά 14%, ενώ και για το 2014 προβλέπεται νέα μείωση. Όσο για την Total, θα ήταν μάλλον περίεργο να παραμείνει στον TAP όταν ήδη από τον Απρίλιο έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να πουλήσει στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας TPAO το μερίδιό της στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ του Αζερμπαϊτζάν. Η αποχώρηση της Total από το Σαχ Ντενιζ ΙΙ, και η απόφασή της μαζί με την E.ON να πουλήσουν το μερίδιό τους στον TAP, έρχεται ένα μήνα μετά την απόφαση της νορβηγικής Statoil να πουλήσει ποσοστό 10% στο Σαχ Ντενιζ ΙΙ στους δύο άλλους πάρτνερς, BP και Socar.
Το ενεργειακό «σκάκι» είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο παιχνίδι που γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν η παρτίδα παίζεται σε περιβάλλον βαθιάς κρίσης.
