Αγγελόπουλαίοι και Γιαννακόπουλαίοι αποδεδειγμένα αγαπούν τις ομάδες μπάσκετ που διαφεντεύουν.
Επίσης αποδεδειγμένα, έχουν προσφέρει σε αυτές τις ομάδες, σε χρήμα, τίτλους και διακρίσεις.
Είναι επιτυχημένοι κουμανταδόροι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, φιλόδοξοι και δραστήριοι για τις ομάδες τους, δικαίως αγαπημένοι από τους φανατικους οπαδούς των ομάδων τους.
Ταυτόχρονα παραμένουν επικίνδυνοι, όχι μόνο για το αθλητικό ιδεώδες (ποιός…σκοτίζεται πια γι΄αυτό;), αλλά για το ίδιο το προϊόν τους, τις ίδιες τις ομάδες τους.
Λειτουργούν σαν κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι, δηλαδή σαν κακοί επιχειρηματίες.
Πριν από το πρώτο φετινό ντέρμπι επιδόθηκαν σε ανακοινώσεις σχετικά με την επείγουσα ανάγκη ελέγχου ντόπινγκ στους παίκτες. Το ίδιο είχε γίνει και πριν από τους περσινούς τελικούς. Με έναν ανόητο τρόπο, βάζουν την υποψία στο φίλαθλο κοινό ότι κάτι…παραπάνω ξέρουν. Ότι οι αθλητές των δικών τους ομάδων «φαρμακώνονται»!
Αλληλοκατηγορούνται μετά (και από αυτό) το παιχνίδι για χειρονομίες, για συμπεριφορές αλητείας, για όσα – υποκριτικά – οι ίδιοι καταδικάζουν όταν γίνονται από τα χουλιγκάνια της εξέδρας.
Η μία πλευρά δείχνει την άλλη με το δάχτυλο ως υπεύθυνη, μόνο που δεν καταλαβαίνει κανείς τους ότι αυτά τα δάχτυλα μπαίνουν στα δικά τους μάτια.
Ο απλός και αγνός φίλαθλος έχει ήδη απομακρυνθεί από τα γήπεδά τους. Οι ταραξίες δεν μπαίνουν στα γήπεδά τους διότι είναι συνήθως… τιμωρημένα!
Στο τέλος θα μείνουν οι ίδιοι, μόνοι τους, στις εξέδρες να βλέπουν τα ντέρμπι των παικτών τους και των ομάδων τους.
Δεν θα χρειάζεται να τρέχουν στα δικαστήρια, να βγάζουν ανακοινώσεις ή να υποθάλπτουν τη βία με τις ενέργειές τους.
Θα μπορούν να λύνουν τους λογαριασμούς τους ανενόχλητοι, να δείχνουν δάχτυλα, να βάζουν στάμπες σε μπλουζάκια, να μπουκάρουν και να απειλούν διαιτητές, να ενοχοποιούν αθλητές.
Δεν θα ασχολείται πια κανείς μαζί τους…
