Γράφει η Κατερίνα Ιωάννου
«Τα λέει ωραία η Βούλτεψη». Έτσι τουλάχιστον θέλουν να πιστεύουν αυτοί που την επέλεξαν για να μιλάει με περισσότερη… αμεσότητα για το κυβερνητικό έργο, δηλαδή για την καλλιέργεια σύγχυσης και τη συστηματική παραπλάνηση των ελλήνων πολιτών. Διότι από το 2010 και μετά αυτό είναι το πραγματικό κυβερνητικό έργο όλων των πρωθυπουργών και των υπουργών τους. Για αυτό και τα επιχειρήματα που κατά καιρούς επιστρατεύονται, συνιστούν επικοινωνιακά μνημεία γελοιότητας αλλά και κυνισμού, για τα οποία ο ιστορικός ενός καλύτερου μέλλοντος θα’ χει πολλά να γράψει.
Βγήκε λοιπόν η κ. Βούλτεψη και είπε: “Είμαστε όλοι καθαρίστριες αλλά δεν μπορούμε να είμαστε όλοι κρατικοί υπάλληλοι” και πρόσθεσε: “Θεωρώ προσβολή και ύβρη να ασχολούμαστε όλη την ημέρα με αυτό το θέμα, όταν έχουμε 1,5 εκατ. ανέργους”.
Το αν οι γυναίκες αυτές στήριζαν οικογένειες, μεγάλωναν ή σπούδαζαν παιδιά, περιφρουρούσαν την προσωπική τους αξιοπρέπεια ή ό,τι άλλο μπορεί να εξασφαλίσει ένας κανονικό μισθός, προφανώς δεν συμπεριλαμβάνεται στις μεταβλητές της εξίσωσης που κατευθύνει πλέον την πορεία των πραγμάτων στη χώρα.
Αυτό που εννοεί προφανώς με την αμεσότητα και το ταπεραμέντο της η κ. Βούλτεψη είναι πως αν δεν προχωρήσουν οι «μεταρρυθμίσεις», αν δεν κατεδαφιστεί κάθε έννοια εργασιακής ασφάλειας και δικαιωμάτων, τότε οι άνεργοι θα μείνουν άνεργοι και δεν θα μπορέσουν να γίνουν οι σκλάβοι των 300 ευρώ το μήνα. Διότι έτσι ή κάπως έτσι οραματίζεται το κοινωνικό μέλλον αυτού του τόπου η κ. Βούλτεψη από την άνεση του γραφείου της.
Η παραπλάνηση μπορεί να γίνεται με πολλούς τρόπους. Ο πιο προσφιλής διαχρονικά όμως είναι το «διαίρει και βασίλευε». Οι πάντες κατά πάντων, ώστε στο κοινωνικό θηριοτροφείο να επιζήσουν μόνο αυτή που θα επιδείξουν ογκώδη άγνοια και κτηνώδη δύναμη.