Ενώ οι αποφάσεις για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους έχουν μεταφερθεί για μετά τις ευρωεκλογές, και επειδή οι δανειστές δεν θέλουν μέχρι τότε να σέρνεται το ελληνικό χρέος, η Deutsche Bank ανέλαβε να δηλώσει ότι δεν θεωρεί πιθανό ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες και ο επίσημος τομέας και ότι η όποια μορφή ελάφρυνσης θα γίνει μέσω μείωσης των επιτοκίων ή επιμήκυνσης των δανείων διάσωσης.
Αυτό μπορεί να γίνει με ένα 50ετές τοκοχρεολυτικό ομόλογο (amortizing bond) σταθερού επιτοκίου (0,6%) και 10ετούς περιόδου χάριτος στις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων, επισημαίνει μελέτη της Eurobank.
Κατά την Deutsche Bank το δημόσιο χρέος ανέρχεται τώρα στα 320 δισ. ευρώ ή στο 175% του ΑΕΠ, με την ΕΚΤ, την ΕΕ και την ευρωζώνη να κατέχουν το 80% περίπου. Η κυβέρνηση στοχεύει σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό φέτος, ωστόσο, εκτιμά ότι θα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 340 εκατ. ευρώ, κάτι που θα της επιτρέψει να ζητήσει ελάφρυνση του χρέους της από τους εταίρους της. Αυτή τη στιγμή συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα για το πώς θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό του 2014 και η συμφωνία στο θέμα αυτό θα ανοίξει τον δρόμο και για λύση όσον αφορά το χρέος.
H Διεύθυνση Τρέχουσας Οικονομικής Ανάλυσης & Έρευνας Διεθνών Κεφαλαιαγορών της Eurobank δημοσίευσε μελέτη της που αποτελεί επέκταση σειράς πρόσφατων μελετών για τη βιωσιμότητα της δημοσιονομικής θέσης της χώρας.Το βασικό (υποθετικό) σενάριο που παρουσιάζεται βασίζεται στις ακόλουθες παραδοχές: (i) Οι Ευρωπαίοι εταίροι ανακοινώνουν νέο πακέτο ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους το πρώτο εξάμηνο του 2014.(ii) Το εν λόγω πακέτο περιλαμβάνει αντικατάσταση των διμερών ευρωπαϊκών δανείων που δόθηκαν στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 1ου προγράμματος χρηματοδότησης (GLF) με 50ετές τοκοχρεολυτικό ομόλογο (amortizing bond) σταθερού επιτοκίου (0,6%) και 10ετούς περιόδου χάριτος στις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων. Η ανωτέρω συναλλαγή υπολογίζεται ότι θα οδηγούσε: α) σε σωρευτική μείωση του λόγου χρέους/ΑΕΠ κατά 3 και πλέον ποσοστιαίες μονάδες έως το 2020 (και 7 περίπου μονάδες έως το 2030) και β) σε σωρευτική μείωση των δανειακών αναγκών της Γενικής Κυβέρνησης κατά περίπου 15,5 δισ. ευρώ σε ορίζοντα 50ετίας.
Παράλληλα, η μελέτη αναλύει τις επιπτώσεις μιας 10ετούς επιμήκυνσης του χρόνου ωρίμανσης των δανείων του EFSF στην εξέλιξη των δανειακών αναγκών της Γενικής Κυβέρνησης και του ελληνικού δημοσίου χρέους.