Γράφει η Ελένη Καρλιγκιώτη
Άλλοτε πρωταγωνιστής και άλλοτε κομπάρσος· άλλοτε ως εισβολέας με σφοδρή ταχύτητα και απρόσμενα και άλλοτε ως ευγενής δόγης που τηρεί αυστηρά το savoir vivre, ο έρωτας εμφανίζεται στη ζωή, στην καθημερινότητα για να αλλάξει το ρου των πραγμάτων και κυρίως των συναισθημάτων. Πρωταγωνιστής της ζωής μας, πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες ορθώνει το ανάστημα του και παρασύρει στο πέρασμα του αισθήματα και λέξεις για να ανακηρυχτεί νικητής στον αέναο αγώνας της κατάκτησης ή … να καταποντιστεί δραματικά από το βάθρο της έλξης.
Σαν ένα νόμισμα με δύο πλευρές, εκείνη της έλξης και εκείνη της απώθησης, άλλοτε ολοκληρωμένος και άλλοτε ανεκπλήρωτος, ανυπεράσπιστος, παίρνει σάρκα και οστά στους ήρωες των συγγραφέων, των ποιητών, των σκηνοθετών, των μουσικών. Ποιος δεν κατανόησε το φτερούγισμα της Όρσας και της Μόσχας στην Μικρά Αγγλία και την κατάρρευση του ίδιου τους του εαυτού όταν το νόμισμα έπεσε πλέον στην αντίθετη πλευρά… Όταν η ζωή, όταν οι εξωγενείς παράγοντες –άψυχοι και έμψυχοι- αποφάσισαν να χαράξουν τον δρόμο που καλούνταν να ακολουθήσουν. Τραγικές φιγούρες σε ένα παιχνίδι που έστησαν τα ίδια τα συναισθήματα τους. Σαν άλλες μαριονέτες, τα νήματα των οποίων κινούνταν από τις περιστάσεις της ζωής, από βλέψεις συμφερόντων, από την παράδοση και την ηθογραφία του τόπου τους, βίωσαν την εκπλήρωση και την απόρριψη του ίδιου έρωτα· του ανεπάντεχου και ταυτόχρονα του ανεκπλήρωτου ή του ανυπεράσπιστου έρωτα.
Του έρωτα που ξεπήδησε από τους στίχους της Κ. Δημουλά:
(…)
Ο έρωτας
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες¹.
Για όλους εκείνους τους έρωτες που υμνήθηκαν από τους ποιητές, που ενσαρκώθηκαν από τους ηθοποιούς, που αποτυπώθηκαν σε έναν καμβά από τους ζωγράφους, που αναστήθηκαν μέσα από το μάρμαρο και το ατσάλι από τους γλύπτες, η καθημερινότητα δίνει χώρο ξανά και ξανά για να παίξουν το δικό τους παιχνίδι· να αγωνιστούν, να αναδειχθούν, να ανατραπούν, άλλοτε να τους απαρνηθούν και να αφήσουν το δικό τους σημάδι ανεξίτηλο ή μη, στην προσωπική διαδρομή του καθενός. Είθε να μπλεκόμαστε στον κυκλώνα των συναισθημάτων τους…
1.Πληθυντικός Αριθμός, Κική Δημουλά, Ποιήματα, Ίκαρος 1998.
