Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία και μια μεγάλη απειλή. Αυτό που λέμε στην επικοινωνία «ανάλυση SWOT» για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει το δύσκολο σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται καθώς από τη μια έχει την ευκαιρία να αποτελέσει πραγματική τομή στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας και από την άλλη αντιμετωπίζει την απειλή να πέσει θύμα της ίδιας της επιτυχίας του ως σήμερα και να γίνει μέρος στο «γαϊτανάκι» της μικροπολιτικής που κυβερνάει τη χώρα εδώ και τριάντα χρόνια.
Κάθε δέντρο φαίνεται τι είναι, από τους καρπούς που κάνει. Τηρουμένων των αναλογιών κάθε κόμμα φαίνεται «τι φρούτο είναι» όταν αναλαμβάνει διαχειριστικές ευθύνες. Είναι ο λόγος για τον οποίο όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω στη Ρένα Δούρου που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Περιφέρειας Αττικής, δηλαδή της μισής χώρας. Όλοι λοιπόν περιμένουν να δουν τα «δείγματα εξουσίας» που θα συνιστούν κατά κάποιο τρόπο και πρόγευση για το τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πρώτη φορά που ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, προβεβλημένο μέλος της ηγετικής ομάδας που απηχεί 100% τις απόψεις και του Αλέξη Τσίπρα, κάθεται σε καρέκλα αληθινής εξουσίας. Από δω λοιπόν θα φανεί κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό από ένα «νέο ΠΑΣΟΚ» που θα αναπαράγει ξανά όλη την παθογένεια της μικροπολιτικής που έθαψε τη χώρα.
Και ποια είναι τα δεδομένα μέχρι σήμερα; Οι σχέσεις της κας Δούρου με την ΑΕΚ, προεκλογικά, δεν ήταν και οι καλύτερες. Μέχρι και πανό με σεξιστικά συνθήματα εναντίον της ξεδίπλωσαν κάποιοι οπαδοί της ενώ ο Μελισσανίδης στήριζε ανοιχτά Σγουρό. Μεσολαβεί το περίφημο τραπέζι της Δούρου με τον Μαρινάκη στην ψαροταβέρνα του Γιάννη… Η Δούρου εκλέγεται Περιφερειάρχης. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται με πύρινους λόγους υπέρ του γηπέδου της ΑΕΚ στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και αναζητώντας τους λόγους αυτής της μεταστροφής το ρεπορτάζ κάνει λόγο για παρασκηνιακές συναντήσεις ανθρώπων που επίσης βρίσκονται πολύ κοντά στον Αλέξη Τσίπρα με τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Η μικροπολιτική ξανά στο μεγαλείο της! Είναι ο λόγος που άρχισαν πολλοί – και δικαίως – να βλέπουν στο ΣΥΡΙΖΑ μια σπουδή «πασοκοποίησης» που νομοτελειακά θα οδηγήσει «στα ίδια και στα ίδια». Μυστικοσύμβουλοι, ίντριγκες, ψαροταβέρνες, διαρροές, φήμες, κοκ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την πραγματική ανατροπή, πρέπει να ξεκινήσει από τα στερεότυπα με τα οποία σκέπτεται. Γιατί δηλαδή θα ήταν κακό όλες αυτές οι συναντήσεις να γίνουν στο φως της μέρας και με επίσημες ανακοινώσεις σχετικών δελτίων τύπου; Γιατί δεν τρέχει τίποτα όταν τα κόμματα συνομιλούν με εκπροσώπους της τρόικας και των δανειστών αλλά είναι «έγκλημα» να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με έναν Έλληνα επιχειρηματία; Πως είναι δυνατόν να μιλάς για Εθνικό σχέδιο ανάπτυξης χωρίς να μιλήσεις ανοιχτά και δημόσια με τους έλληνες επιχειρηματίες; Με ποιους θα το υλοποιήσεις διαφορετικά; Με τα funds και τις πολυεθνικές;
Διανύουμε μια ιστορική περίοδο που η αντισυμβατικότητα θα πρέπει να πηγαίνει «χέρι – χέρι» με τον πραγματισμό. Αυτό δεν σημαίνει αλλού αντισυμβατικός κι αλλού πραγματιστής. Σημαίνει οριζόντια σύνθεση. Σημαίνει άλλη λογική και διαφορετική αντίληψη στον καθημερινό τρόπο του πολιτεύεσθαι. Με την αντισυμβατικότητα μπορείς να σπας «ταμπού», για να ανοίξεις δρόμους σε πραγματικές επιτυχίες.
Σκεφτείτε το, σύντροφοι!
ΥΓ: Ο καλύτερος τρόπος για να μοιράσεις μια πίτα είναι να την έχεις πάνω στο τραπέζι, παρουσία όλων των ενδιαφερομένων. Έτσι ανεβαίνουν οι αξίες. Πως αλλιώς;
