Η μυρωδιά της βροχής, του βρεγμένου χώματος και του φρεσκοκομμένου γρασιδιού φέρνουν πολλές αναμνήσεις στους περισσότερους.
Ορισμένες μυρωδιές έχουν μεγαλύτερη «δύναμη» από οποιαδήποτε άλλη αίσθηση στο να βοηθούν τους ανθρώπους να ανακαλούν στη μνήμη τους μακρινές αναμνήσεις.
Νορβηγοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν τη διαδικασία που «κρύβεται» πίσω από το πώς συνδέονται οι αναμνήσεις με κάποιες οσμές.
«Τα σήματα που περνούν από τη μύτη ‘μεταφράζονται’ και συνδέονται με κάποιες αναμνήσεις σε μια ‘ενορχηστρωμένη συμφωνία σημάτων’ μέσα στον εγκέφαλο» αναφέρουν οι ερευνητές.
Κάθε μία από αυτές τις αναμνήσεις συνδέεται με μια «τοποθεσία» στον εσωτερικό χάρτη του εγκεφάλου, σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Kavli Institute for Systems Neuroscience στο Trondheim της Νορβηγίας.
Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι ο εγκέφαλος συνδέει τις μυρωδιές με αναμνήσεις σε μια διαδικασία κατά την οποία τα νευρωνικά δίκτυα συνδέονται με εγκεφαλικά κύματα με συχνότητα 20-40 Hz.
Για να μάθουν περισσότερα γι’ αυτή τη διαδικασία, οι ερευνητές σχεδίασαν ένα λαβύρινθο για ποντίκια, όπου υπήρχε μία τρύπα στην οποία μπορούσε το ποντίκι να βάλει τη μύτη του. Όταν ακουμπούσε στην τρύπα εκλύονταν δύο διαφορετικές μυρωδιές.
Η μία «έλεγε» στο ποντίκι ότι η τροφή βρισκόταν στο αριστερό κύπελλο πίσω του και η άλλη ότι βρισκόταν στο δεξί κύπελλο.
Μετά από τρεις εβδομάδες εκπαίδευση τα ποντίκια επέλεγαν τη σωστή τρύπα με το φαγητό σε ποσοστό μεγαλύτερο του 85%.
Οι ερευνητές κατέγραφαν επίσης με τη βοήθεια 16 ηλεκτροδίων τι συνέβαινε στον ιππόκαμπο καθώς και σε άλλες περιοχές του ενδορινικού φλοιού των ποντικιών και διαπίστωσαν ότι προέκυψε ένα μοτίβο δραστηριότητας εγκεφαλικών κυμάτων σε αυτούς τους τομείς.
