Η παραίτηση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων Χάρη Θεοχάρη είναι άλλη μια απόδειξη της δειλίας του πολιτικού συστήματος που κυβερνάει τη χώρα. Διότι ο Θεοχάρης δεν ψήφισε ποτέ κανένα νομοσχέδιο. Δεν πήρε ο άνθρωπος αυτός κανένα απολύτως μέτρο. Το πιθανότερο είναι να μην ζητήθηκε και ποτέ η άποψή του για το τι πραγματικά μπορεί να γίνει και τι όχι σχετικά με τα δημόσια έσοδα.
Στον Θεοχάρη ανατέθηκε μια δουλειά με πενταετές συμβόλαιο. Δεν είναι πολιτικός. Επιστήμονας και επαγγελματίας είναι και πήρε μια δουλειά που αφορούσε στο να υλοποιεί και όχι στο να σχεδιάζει. Αυτό έκανε. Τη δουλειά του. Στην πραγματικότητα το «πακέτο» ερχόταν έτοιμο από τους δανειστές, αφού οι πολιτικοί προϊστάμενοί του, οι οποίοι έχουν υποτίθεται την ευθύνη του σχεδιασμού, έχουν εκχωρήσει αυτή την ευθύνη. Αλλά αν «προσκυνούν» αυτοί την τρόικα, δεν φταίει ο Θεοχάρης.
Τον Θεοχάρη τον έβγαλαν στη σέντρα κι έγινε το πιο μισητό πρόσωπο στην Ελλάδα, μόνο και μόνο για να κρυφτούν από πίσω του. Όπως κάνουν πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις. Κατασκευάζουν το εξιλαστήριο θύμα για να του φορτώσουν όλες τις αμαρτίες και επιχειρούν μάλιστα να εμφανίσουν όλη αυτή την παράσταση ως… φιλολαϊκή στροφή!
Το έργο το έχουμε δει κι άλλες φορές, με σοβαρούς επαγγελματίες κι επιστήμονες οι οποίοι έκαναν το λάθος να περάσουν την «αυλόπορτα» της πολιτικής, αναλαμβάνοντας κυβερνητικές ευθύνες σε ρόλο Γενικών Γραμματέων. Αντίστοιχη ήταν και η περίπτωση του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, Διομήδη Σπινέλλη τον οποίο επίσης το πολιτικό σύστημα που κυβερνάει οδήγησε σε παραίτηση τον Οκτώβριο του 2011. Σήμερα είναι ευτυχής που δεν έχει σχέση πλέον με όλον αυτό το συρφετό, έχοντας επιστρέψει στο πανεπιστήμιο.
Ας μην χύνουν κροκοδείλια δάκρυα λοιπόν διότι φεύγουν τα καλά μυαλά και οι σημαντικοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να «βάλουν πλάτη». Δεν φεύγουν από μόνοι τους. Τους διώχνει το πολιτικό σύστημα που κυβερνάει προκειμένου να συνεχίζει να κυβερνάει. Είναι το ίδιο πολιτικό σύστημα που κλείνει τη Βουλή μόνο και μόνο για να γλυτώσει τους «δικούς του» από τη φυλακή. Αλλά πόσο μακριά νομίζουν πως μπορούν να πάνε έτσι;
ΥΓ1: Το σημερινό άρθρο καλό γι αυτόν θα είναι να το λάβει σοβαρά υπόψη ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης. Επειδή και στο μέλλον, πάντα κάποιος πρέπει να φταίει εκτός από τους αληθινά υπεύθυνους.
ΥΓ2: Αλέξη, καλή η συνέντευξη στη γαλλική “Le Monde” αλλά για εσωτερική λαϊκή κατανάλωση. Δεν είμαστε στο σημείο που πρέπει να πεισθούν οι Ευρωπαίοι πως το ελληνικό πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Είμαστε στο σημείο που οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν πως υπάρχει πλέον ο Έλληνας ηγέτης που θα το κάνει να είναι.
