Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Νέο ναυάγιο στα ανοιχτά της Μυτιλήνης με μία νεκρή γυναίκα αλλά και 76 διασωθέντες. Στις 7 το πρωί της Κυριακής στην ακτή Φυκιότρυπα, έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης, παρασύρθηκε από τη θαλασσοταραχή πλαστική λέμβος με άγνωστο αριθμό επιβαινόντων μεταναστών και προσφύγων.
Το λιμενικό διέσωσε 35 άτομα ενώ άλλα 41 διέσωσαν διερχόμενοι ψαράδες αργά το απόγευμα της Κυριακής του αλιευτικού σκάφους «Ταξιάρχης». «Τρεις τρεις ή τέσσερις τέσσερις τους ανεβάσαμε όλους στο καΐκι. Μας βοήθησε ο Θεός και τα καταφέραμε. Το σκάφος κινδύνεψε κι η βάρκα κυριολεκτικά έσπασε» λέει ο κυβερνήτης του αλιευτικού μιλώντας στο Αθηναϊκό και μακεδονικό Πρακτορείο ειδήσεων στο λιμάνι της Μυτιλήνης όπου κατέπλευσε με το σκάφος του χθες το βράδυ για να αποβιβάσει τους διασωθέντες. Εκτός από τον κυβερνήτη στο αλιευτικό επέβαιναν ο αδελφός του Σταύρος, ο γιος του Βασίλης και τρεις Αιγύπτιοι ψαράδες ο Μουσά, ο Ταχντί και ο Αχέντ.
Διερωτάται κανείς αν οι συμφωνίες στις αντίστοιχες Συνόδους Κορυφής ασχοληθούν σοβαρά με την αντιμετώπιση αυτών των ναυαγίων και όχι μόνο με τη διαχείριση των προσφύγων που καταφέρνουν να πατήσουν ευρωπαϊκό έδαφος και αναγκαστικά πρέπει να τους κάνουμε κάτι. Ο ευρωπαϊκός μας ουμανισμός εξαντλείται σε αυτό ενώ συνήθως εφησυχάζει στην ιδέα ότι όλοι οι πνιγμένοι θα μπορούσαν να είναι επιπρόσθετο βάρος στις μεταναστευτικές ροές.
Ούτε το λιμενικό δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση δεδομένης της έκτασής της. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που οι ψαράδες του «Ταξιάρχη» με το σκάφος τους έχουν διασώσει ναυαγούς μετανάστες και πρόσφυγες.
Κατά τα άλλα η Ευρώπη παρακαλεί τον Ερντογάν να ικανοποιήσει τις διεθνείς του υποχρεώσεις, δίνοντας απίστευτα ανταλλάγματα. Άλλωστε το μόνο προληπτικό μέτρο για την κατάσταση που θα ήταν ικανοί να πάρουν είναι να εμποδίσουν περισσότερες βάρκες να θαλασσοπνιγούν στην προσπάθειά τους να φθάσουν σε ένα ελληνικό λιμάνι.
