Η διαδικασία της ψήφισης από τη Βουλή του θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει την πώληση του 66% του μετοχικού κεφαλαίου του ΑΔΜΗΕ δηλαδή της θυγατρικής της ΔΕΗ που ελέγχει τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ολοκληρώθηκε επιτυχώς για την κυβέρνηση παρά τις μικροαναταράξεις που προκλήθηκαν από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και των εργαζομένων.
Όμως τα δύσκολα για την κυβέρνηση δεν τέλειωσαν. Αντίθετα τώρα αρχίζουν. Όπως έχει αποδείξει η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων σε αυτή τη χώρα, σημασία δεν έχει να θέλει η κυβέρνηση να πουλήσει, αλλά να υπάρχει ενδιαφερόμενος αγοραστής.
Στην περίπτωση του ΑΔΜΗΕ ενδιαφέρον έχουν επιδείξει η ιταλική TERNA, οι Κινέζοι της China State Grid και οι Βέλγοι της Elia. Ωστόσο τόσο οι Κινέζοι όσο και οι Βέλγοι μετά από κάποιες αρχικές βολιδοσκοπήσεις φαίνεται να έχουν αποστασιοποιηθεί. Ζωηρό παραμένει μόνο το ενδιαφέρον της TERNA, ο πρόεδρος της οποίας είχε επισκεφθεί τον Νοέμβριο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για να δηλώσει την πρόθεση του να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για τον ΑΔΜΗΕ. Πρόκειται για την εταιρία που έχει τη διαχείριση του ιταλικού δικτύου ηλεκτρισμού, που δημιουργήθηκε μετά το σπάσιμο της εταιρίας ηλεκτρικής ενέργειας Εnel. Βασικός της μέτοχος με περίπου 30% είναι η τράπεζα Casa Depositi e Prestiti, που ελέγχεται από το ιταλικό δημόσιο.
Έτσι δεν είναι απίθανο η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ να μετατραπεί σε κούρσα για έναν παίκτη, το οποίο δεν θέλει η κυβέρνηση που εναποθέτει τις ελπίδες της στα διεθνή pension funds. Πρόκειται για funds, που συνήθως διαχειρίζονται κεφάλαια συνταξιοδοτικών ταμείων και τα οποία ψάχνουν να επενδύσουν σε σίγουρες επενδύσεις με σταθερές αποδώσεις υψηλότερες από εκείνες των ομολόγων.
