Γράφει ο Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης
Προσωπικά το βρίσκω ελάχιστα ενοχλητικό, έχοντας συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι οι Ιάπωνες είναι ανεξοικείωτοι με τους ξένους ακόμα και στη μητρόπολη των 35 εκατομμυρίων που λέγεται «Τόκιο», δε μου κάνει εντύπωση ότι συχνά μας παρατηρούν με περιέργεια όταν μας βλέπουν στο τρένο ή σε κάποιο καφέ· η παρατήρηση συνήθως γίνεται διακριτικά (και αν το αντιληφθούμε αμέσως αποστρέφουν το βλέμμα) και πολύ σπάνια φτάνει σε σημείο να εκκινήσει κάποια συζήτηση προσέγγισης. Αρκετοί ξένοι, ωστόσο, θεωρούν ότι η συνήθεια αυτή τους προσβάλλει και ένας από αυτούς, ο Ισλανδός Άρνι Κρίστιανσον, αποφάσισε να αντιμετωπίσει την κατάσταση με χιούμορ: έφτιαξε ένα πολύ ρεαλιστικό εξώφυλλο ενός ψεύτικου ιαπωνικού βιβλίου με τίτλο «Γιατί οι Ιάπωνες κοιτάζουν επίμονα τους ξένους;» και όποτε χρησιμοποιεί το τρένο, το χρησιμοποιεί σαν κάλυμμα για το βιβλίο που πραγματικά διαβάζει.
Όπως λέει ο ίδιος ο κ. Κρίστιανσον, η ιδέα του μάλλον έχει αποτέλεσμα: μετά το στιγμιαίο σοκ οι περισσότεροι γελούν, κάποιοι τραβούν φωτογραφία το περίεργο «βιβλίο» ενώ δε λείπουν και οι περιπτώσεις ανθρώπων που του πιάνουν την κουβέντα ζητώντας συγνώμη για την απρέπεια. Παρότι δε θα ήταν μάλλον υπερβολή να πιστέψει κανείς ότι η μίνι-δράση του 31χρονου μουσικού θα λύσει το πρόβλημα, η λεπτότητά της (η οποία μάλιστα είναι και απολύτως εναρμονισμένη με την μη-συγκρουσιακή φύση της ιαπωνικής κοινωνίας) σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει σαν έμπνευση για το πώς μπορεί κανείς να κάνει την παρέμβασή του ενεργοποιώντας ένα από τα πιο ισχυρά όπλα που έχει επινοήσει ο άνθρωπος: το χιούμορ.
