Ο Ιανουάριος χαρακτηρίζεται πλέον αυτοδικαίως ο μήνας που έχουν αναλάβει δράση οι δικαστές. Ενώ η κυβέρνηση «πονοκεφαλιάζει» για τις αποφάσεις του ΣτΕ, οι εργοδότες (τουλάχιστον πολλοί από αυτούς) απέκτησαν το δικό τους «πονοκέφαλο» ύστερα από απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών η οποία κήρυξε άκυρη και παράνομη την απόλυση εργαζομένου επειδή αρνήθηκε να συναινέσει σε μείωση των αποδοχών του κατά 15%.
Η απόφαση αυτή κρίνεται από εργατολόγους και συνδικάτα σημαντική για δύο λόγους:
Πρώτο, γιατί δεν αναγνωρίζει στον εργοδότη το ελαφρυντικό της «λελογισμένης» περικοπής μισθού («μόνο» κατά 15%), όταν είναι διαδεδομένη η πρακτική μείωσης μισθών (και απόλυσης σε περίπτωση άρνησης) σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά.
Δεύτερο, εξαιτίας του σκεπτικού της απόφασης. Που επικαλείται την άμεση υλική ζημία για τον εργαζόμενο, την ανατροπή του οικογενειακού του προγραμματισμού καθώς μάλιστα πλήρωνε δόσεις στεγαστικού δανείου, κηρύσσει καταχρηστική την απόλυση επειδή παραβιάζεται «η καλή πιστή, τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος» (άρθρο 281 Αστικού Κώδικά) και αποφαίνεται ότι η άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος εκ μέρους του εργοδότη δεν επιτρέπει παρά επουσιώδεις μεταβολές στους συμφωνημένους και εμπεριεχόμενους στη σύμβαση όρους εργασίας.
Η απόφαση αυτή θεωρείται ότι αποτελεί ισχυρό δεδικασμένο για δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις προσφυγών που είναι υπό εκδίκαση ή θα… ενθαρρυνθούν εξαιτίας της στο μέλλον!
