Οι εργώδεις προσπάθειες για μία συμφωνία-συμβιβασμό για την Τραπεζική Ενοποίηση στην ΕΕ δεν είναι τυχαίες. Στόχος είναι να κλείσει το θέμα στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής. Η «ενοποίηση» θα γίνει δηλαδή για να μπορέσουν να κρατήσουν το ευρωσύστημα, καθώς φοβούνται ένα τραπεζικό κραχ στην ευρωζώνη. Μια έμμεση παραδοχή των φόβων ενός κραχ ήταν και η απάντηση που έδωσε ο Αντιπρόεδρος της Ε.Ε. Χοακίν Αλμούνια σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή, σχετικά με την δυνατότητα που έχουν τα κράτη μέλη να προβούν σε πρόσθετα μέτρα, όπως η καταβολή εισφοράς από κατόχους ασφαλισμένων καταθέσεων.
Ο κ. Αλμούνια απάντησε ότι κάθε κράτος μέλος έχει την εξουσία να αποφασίσει εάν θα εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να κουρέψει καταθέσεις και κάτω από το όριο των 100.000 ευρώ. Διευκρίνισε βέβαια ότι «τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι ζημίες καλύπτονται πρώτα από τους μετόχους, και ότι οι κάτοχοι υβριδικού κεφαλαίου και οι κάτοχοι μετοχικών τίτλων μειωμένης εξασφάλισης θα ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος για τους φορολογούμενους».
Στη συνέχεια της απάντησής του ο ευρωπαίος Επίτροπος ξεκαθαρίζει κατηγορηματικά ότι «η Επιτροπή δεν θα απαιτεί την καταβολή εισφοράς από τους κατόχους χρεωστικών τίτλων αυξημένης εξασφάλισης (ιδίως από κατόχους ασφαλισμένων καταθέσεων, ανασφάλιστων καταθέσεων, ομολόγων και κάθε άλλου χρεωστικού τίτλου αυξημένης εξασφάλισης) ως υποχρεωτικό στοιχείο του καταμερισμού των επιβαρύνσεων» και αποκαλύπτει ότι η απόφαση αυτή βρίσκεται στα χέρια των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Αναφέρει συγκεκριμένα ο Επίτροπος ότι «Κάθε κράτος μέλος έχει την εξουσία να αποφασίσει εάν θα εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα καταμερισμού των επιβαρύνσεων».
Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι οι πλούσιες χώρες δεν πρόκειται να κάνουν τίποτε πέρα από ότι συμφωνηθεί, όμως θέλουν να κλείσουν το θέμα της ενοποίησης των τραπεζών για να δείξουν στους ψηφοφόρους ότι φροντίζουν γι΄ αυτούς, κόντρα στο διογκούμενο ρεύμα ευρωσκεπτικισμού.
