Σχεδόν ταυτόχρονα μπήκε τέλος στην επαγγελματική καριέρα δύο μεγάλων αθλητών που αγάπησαν την πορτοκαλί μπάλα παράφορα. Που έδωσαν πολλά στο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο πολλές φορές τους πλήγωσε. Η αποχώρησή τους έγινε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, καθόλου ένδοξα για τον Θοδωρή Παπαλουκά, εντελώς άδοξα όπως φαίνεται για τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο…
Ο Παπαλουκάς κέρδισε τα πάντα στην καριέρα του, κυρίως με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην οποία λατρεύτηκε και έγινε πάμπλουτος. Στην πάντοτε πρωταγωνιστική επαγγελματική πορεία του διακρίθηκε για την προσωπικότητά του, το ήθος του και τις ηγετικές ικανότητές του. Και για κάποιες λάθος αποφάσεις του, όπως να αποχωρήσει πρόωρα από την εθνική ομάδα ή να επιστρέψει στο ελληνικό πρωτάθλημα για να παίξει με τον Ολυμπιακό. Ήθελε να αγωνιστεί με την αγαπημένη του ομάδα και να γίνει σημαία στην προσπάθεια ανατροπής σκηνικού στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ανατροπή που τελικά έγινε λίγο αργότερα, με σημαιοφόρο τον Σπανούλη και τον Παπαλουκά απογοητευμένο από άδικες συμπεριφορές εκείνων που τον απoθέωναν. Η δικαστική διαμάχη του με τον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκε πριν από μερικές μέρες (με σημαντική παρέμβαση του Σοφοκλή Πιλάβιου), με συμβιβασμό και απόδοση τιμών για την προσφορά του. Το μπάσκετ δείχνει να το έχει εγκαταλείψει από καιρό, καθώς από την περασμένη άνοιξη που ανακοίνωσε ότι σταματάει δεν έχει φανεί σε γήπεδο, ούτε έχει κάνει την παραμικρή δημόσια αναφορά για το άθλημα της ζωής του…
Ο Βασιλόπουλος, επτά χρόνια μικρότερος, ήρθε πολύ κοντά με τον Παπαλουκά στην κοινή παρουσία τους στην εθνική και εν συνεχεία στον Ολυμπιακό. Έγιναν στενοί φίλοι, ταιριαστοί σαν χαρακτήρες, με πολύ χιούμορ και δίψα για διακρίσεις. Στις μεγάλες περιπέτειες της υγείας του, με τους αλλεπάλληλους σοβαρούς τραυματισμούς και τις εγχειρήσεις, ο Παπαλουκάς ήταν πάντοτε στο πλευρό του. Συμπαραστάτης ψυχολογίας σε έναν πολύ δύσκολο δρόμο. Ο Βασιλόπουλος έδωσε τεράστια μάχη, με όση δύναμη έλειπε στο πληγωμένο του γόνατο, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Και πάλι έπεφτε και πάλι σηκωνόταν. Το περασμένο καλοκαίρι ένιωθε έτοιμος για την αντεπίθεση καριέρας, υπογράφοντας στην Βαγιαδολίδ και μπαίνοντας σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με σκοπό να επιστρέψει όσο πιο ψηλά γινόταν. Τα πόδια του λύγισαν ξανά, είναι ανθρωπίνως αδύνατο, απίθανο να μπορέσει να ξαναβρεί το κουράγιο για νέα αρχή.
Τόσο τον Θοδωρή Παπαλουκά όσο και τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο, τους έχει ανάγκη το ίδιο το μπάσκετ. Με το γέλιο τους, με την αύρα τους και κυρίως με τις γνώσεις τους για το άθλημα και για τις δυσκολίες του επαγγελματισμού και του πρωταθλητισμού.
Ας κάνουν οι όποιοι υπεύθυνοι την προσπάθεια που απαιτείται στην καθεμία περίπτωση, για να τους δελεάσουν να επιστρέψουν σε ένα περιβάλλον που αυτή τη στιγμή τους απωθεί…
Οι εθελοντικές δράσεις “από καρδιάς” της Mondelez υποστηρίζουν την ΜΚΟ PRAKSIS
