Το ΤΑΙΠΕΔ με ιδιαίτερα θετικό τόνο υποδέχθηκε την «αρκετά βελτιωμένη» πρόταση της Lamda Development που προσφέρει στο Ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 915 εκατομμυρίων ευρώ για να πάρει την έκταση των 6.206 στρεμμάτων του παλιού αεροδρομίου.
Με έναν απλό υπολογισμό η εταιρεία αγοράζει από το ελληνικό δημόσιο στην εντυπωσιακά χαμηλή τιμή των 147.437 ευρώ το στρέμμα.
Ο διευθύνων σύμβουλος της LAMDA Development Οδυσσέας Αθανασίου λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της προσφοράς, παρουσίασε την εκδοχή της εταιρείας για το τίμημα του Ελληνικού, τονίζοντας ότι η βελτιωμένη πρόταση για την έκταση που αγοράζει η εταιρεία του είναι στα «850 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο όταν το «οικόπεδο ενός ιδιώτη (σ.σ η εμπορική αξία του) είναι 400 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στο newmoney.
Επειδή η ολοκληρωμένη πρόταση της εταιρείας δεν είναι δημοσιευμένη, δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον συλλογισμό του για το πως φτάνει να αποτιμά το κόστος αγοράς στα 850 ευρώ το τετραγωνικό.
Ψάξαμε όμως να βρούμε ποια είναι η αξία των οικοπέδων στην περιοχή του Ελληνικού που η Lamda Development το υπολογίζει στα 400 ευρώ το τετραγωνικό.
Αναζητήσαμε τα ακίνητα στις 2 μεγαλύτερες μηχανές αναζήτησης ακινήτων στην χώρα μας. Στην Χρυσή Ευκαιρία και στον Spitogatos.
Στην περιοχή του αεροδρομίου οι τιμές πώλησης των οικοπέδων που βρήκαμε στο site της Χρυσής Ευκαρίας κυμαίνονται: από 4.000 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο έως 889 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Στο site του Σπιτόγατου τιμές κυμαίνονται: από 3.733 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο έως 1113 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Δείτε τις αγγελίες από τον Spitogatos:
Δείτε τις αγγελίες από την Χρυσή Ευκαρία:
Είναι να τρελαίνεται κανείς με όσα εξωπραγματικά βιώνουν καθημερινά οι πολίτες αυτής της χώρας, που το μόνο που φαίνεται τελικά ότι απασχολεί το… κυβερνητικό σύστημα, είναι η διατήρηση των σχέσεων εξάρτησης με το ανώτερο επιχειρηματικό και πολλές φορές καταγγελλόμενο ως διαπλεκόμενο σύστημα, αφού τραπεζίτες (πρώην και νυν) και μεγαλοεργολάβοι εξακολουθούν να τυγχάνουν προκλητικά ευνοϊκής μεταχείρισης σε κάθε πιθανή και απίθανη ευκαιρία…
Τραπεζίτες, μεγαλοφειλέτες του δημοσίου έχουν λόγους να αισθάνονται πως στα… δύσκολα θα βρεθεί μια σανίδα σωτηρίας.
Η κυβέρνηση να είναι καλά…
«Εμείς είμαστε εδώ, για να σου δώσουμε πανωπροίκι ένα από μεγαλύτερα φιλέτα της Νότιας Ευρώπης. Να σε βοηθήσουμε να σταθείς στα πόδια σου, βρε αδερφέ. Δηλαδή, αν η κυβέρνηση Σαμαρά δεν στηρίξει την επιχειρηματικότητα της εγχώριας διαπλοκής, ποιον θα στηρίξει; Τους πολίτες της;»…
Οι αντιδράσεις είναι θυελλώδεις, τα δημοσιεύματα πληθαίνουν καθημερινά, αλλά ουδείς -κυριολεκτικά- ιδρώνει…
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη…
Η τεχνική μελέτη της Lamda για το προς εκποίηση τμήμα της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού έγινε αποδεκτή από το ΤΑΙΠΕΔ.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί τον προάγγελο για την αποδοχή και της… οικονομικής πρότασης που έπεται. Και αν μέχρι τώρα ακούγαμε συνεχώς τον Πρωθυπουργό και τους κυβερνώντες να μιλούν για το περίφημο success story, τώρα -προφανώς- ζούμε την μετεξέλιξή του, παρακολουθώντας το τελευταίο επεισόδιο στο «love story» του ελληνικού δημοσίου με τον επιχειρηματία Λάτση.
Η αποστολή… σωτηρίας του επιχειρηματία και της οικογένειάς του από την υπόθεση της Eurobank, με τον βασικό μέτοχο της τράπεζας να την κάνει με… ελαφρά πηδηματάκια και τις ευλογίες Προβόπουλου και Στουρνάρα, αλλά κυρίως τα δις του ελληνικού λαού που τελικά χρησιμοποιήθηκαν αντί δικών του χρημάτων για την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας και χρεώνοντας μέχρι το λαιμό μέχρι και τα δισέγγονα των παιδιών μας.
O βασικός μέτοχος της Eurobank ήταν η οικογένεια Λάτση. Εννέα φυσικά πρόσωπα και μαζί το John S. Latsis Public Benefit Foundation κατείχαν το 43,6% της τράπεζας. Και ως εκ… θαύματος, αντί να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα ξοδεύοντας δικά τους χρήματα, είχαν μια εξαιρετική ιδέα:
Συμφώνησαν με την Εθνική Τράπεζα να ανταλλάξουν μετοχές. Βάσει της νομοθεσίας, η Εθνική ήταν υποχρεωμένη να κάνει δημόσια πρόταση και για το υπόλοιπο ποσοστό της Eurobank που «διαπραγματεύεται» στο χρηματιστήριο. Στο τέλος της δημόσιας πρότασης, η Εθνική Τράπεζα βρέθηκε να κατέχει το 85% της Eurobank και η οικογένεια Λάτση το 11% της Εθνικής.
Μετά την κατάρρευση των σχεδίων συγχώνευσης των δύο τραπεζών, η Εθνική αδυνατούσε να καλύψει το μερίδιό της για την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank. Κι έτσι, η Eurobank πήρε τον δρόμο για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Μόλις λοιπόν η Εθνική ολοκληρώσει τη δική της ανακεφαλαιοποίηση -και μόνο τη δική της-, θα έχει ολοκληρωθεί και η σωτηρία του Λάτση. Η οικογένεια Λάτση απέκτησε μετοχές της Εθνικής, χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank, τη στιγμή που οι γαλλικές τράπεζες ξόδεψαν εκατοντάδες εκατομύρια για να ανακεφαλαιοποιήσουν τις θυγατρικές τους στην Ελλάδα.
Κι ενώ ο Λάτσης έσωσε τα χρήματά του, κάθε Έλληνας πολίτης χρεώθηκε από 5.830 ευρώ για να πάει η Eurobank στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αλλά επειδή, εντάξει, κρίση έχουμε, και όλοι μας αντιμετωπίζουμε κάποια οικονομικά προβλήματα, η κυβέρνηση που φροντίζει -πάνω απ’ όλα- για το συμφέρον όλων των Ελλήνων πολιτών, είπε -για να μη φανεί ασυνεπής ως προς αυτές τις δεσμεύσεις της, να σταθεί και πάλι στον κύριο Λάτση και να σκύψει πάνω από τα αδιέξοδά του.
Το πρόβλημα αυτή τη φορά ήταν κάτι παλιοπρόστιμα που είχαν επιβληθεί από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες στις πετρελαϊκές εταιρείες.
Και παρά τις δυσκολίες και τις αντιδράσεις εντός του Κοινοβουλίου, η κυβέρνηση, με τους βουλευτές της να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη «βιωσιμότητα των επιχειρήσεων» σε περίπτωση που αναγκαστούν να πληρώσουν τα (νόμιμα) πρόστιμα, κατάφερε, έστω και μετά από πέντε απόπειρες, να περάσει τροπολογία για να τα χαρίσει…
Πολύ γαλαντόμο το ελληνικό δημόσιο…
Στην περίπτωση των ΕΛΠΕ (όπου ο Λάτσης είναι συνεταίρος με το ελληνικό δημόσιο), τα πρόστιμα αυτά υπολογίζονται σε ένα ποσό που φτάνει τα 220 εκατ. ευρώ μόνο για τη χρήση του 2010.
Τα πρόστιμα αφορούν τις λεγόμενες «τριγωνικές πωλήσεις», την πλέον διαδομένη φορολογική κομπίνα των πετρελαιάδων και όχι μόνο.
Φαίνεται όμως ότι ούτε αυτά δεν είναι αρκετά για να βάλουμε πλάτη στην… επιχειρηματικότητα.
Ούτε το ότι ετοιμαζόμαστε να χαρίσουμε στο Ίδρυμα του «δωρητή» Λάτση την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη είναι αρκετό.
Χρειάζεται και κάτι ακόμη –ίσως κάτι που να αντισταθμίσει την απόρριψη της προσφοράς του για τον Αστέρα Βουλιαγμένης (εκεί προηγούνταν άλλοι…);
Έχουμε!
Το mega deal στο μεγαλύτερο real estate φιλέτο των Βαλκανίων.
Και μπορούμε κάλλιστα, μέσα από τα φιλικά μας Μedia να βαφτίσουμε success story το παρακάτω ξεπούλημα: αντί για τίμημα που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις και σύμφωνα με τις καταγγελίες πολιτών και φορέων να φτάσει έως και 20 δις ευρώ, που είναι η αντικειμενική αξία του φιλέτου, να παραχωρηθεί για περίπου 500-550 εκατ. ευρώ. Και, παρά την εξευτελιστική τιμή, ως δια μαγείας, οι ενδιαφερόμενοι από 10 ή 12 ξαφνικά να μείνουν ο εξής ένας: ο Λάτσης!
Τυχαίο;
Δεν νομίζουμε. Αλλωστε, υπάρχει και… προϊστορία.
Μόνο που αυτή τη φορά οι αντιδράσεις είναι τέτοιες που σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουν τη λήψη αποφάσεων που θα ζημιώσουν το ελληνικό δημόσιο στο βωμό της… σωτηρίας του, αλλά -πάντα- υπέρ των δανειστών.
Ευχή και ελπίδα εκφράζεται από πολλούς, ώστε αυτό το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας να μην περάσει…
Και αν η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να πράξει τα αυτονόητα, είναι απολύτως βέβαιο ότι οι Ελληνες πολίτες που είναι και αυτοί που πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα της μνημονιακής πολιτικής, δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια…
Αρκετούς λογαριασμούς υπέρ… τρίτων δεν έχουμε πληρώσει;
* Με αναδημοσίευση αποσπασμάτων και στοιχείων από το agitatoras.blogspot.com
