Γράφει η νομικός Φιλοθέη Βαρσαμή
1. Ο θεσμός των αδειών κρατουμένων είναι σωστός. Το γεγονός ότι ακόμα δεν εφαρμόζεται η ηλεκτρονική επιτήρηση είναι πρόβλημα του κράτους, όχι του κρατούμενου. Ο κρατούμενος είναι κρατούμενος γιατί η απαξία της πράξης του ενέχει, μεταξύ άλλων, και βαριά αντικοινωνικότητα. Η πράξη του δολοφόνου τρομοκράτη, όπως του Ξηρού, ενέχει ιδιαζόντως βαριά αντικοινωνικότητα. Για αυτό, δεν περιμένω από τον Ξηρό να πει ευχαριστώ στην πολιτεία (που τον κρατάει μέσα για πράξεις για τις οποίες δεν έχει μετανιώσει) και να κάνει χρηστή χρήση της άδειάς του με το μυαλό του προσανατολισμένο στην τυχόν επίπτωση της πράξης του στους συγκρατούμενούς του, στον θεσμό της άδειας κλπ. Τρομοκράτης είναι, όχι ιεραπόστολος! Η χορήγηση άδειας σε έναν αμετανόητο τρομοκράτη που δεν επιστρέφει στο κελί του βαραίνει αποκλειστικά αυτούς που του την χορήγησαν, όχι τον τρομοκράτη (αυτονοήτως). Είχαν τη δυνατότητα να την αρνηθούν αιτιολογημένα και δικαιολογημένα και δεν το έκαναν. Εκεί είναι, ζητείστε τους τα ρέστα. Λειτούργησαν λάθος εντός ενός σωστού θεσμού.
2. Και ο Μαζιώτης αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ήταν προσωρινά κρατούμενος, λόγω παρόδου του ανωτάτου χρόνου κράτησης. Αμέσως μετά εξαφανίστηκε. Δεν φταίει ο θεσμός ότι, δλδ, έχουμε συμφωνήσει πως, χωρίς δίκη, δεν θα κρατάει μια ζωή προφυλακισμένο η πολιτεία τον υπόδικο. Φταίει η αδυναμία της πολιτείας να τον δικάσει εντός ευλόγου χρόνου. Ορθώς αφέθηκε ελεύθερος, πρόβλημά του ότι εξαφανίστηκε (δεν θα ήταν γελοίο να του πούμε κρίμα παλιογάιδαρε έθεσες σε κίνδυνο το δεκαοκτάμηνο;) εσφαλμένα μετά η πολιτεία φυσώντας το γιαούρτι παρανόμως δεν άφηνε ελεύθερο τον Σακκά. Αυτό που δεν ένοιαξε όμως τον Μαζιώτη, ένοιαξε εμάς που ξεσηκωθήκαμε και απαιτήσαμε εφαρμογή του νόμου και στον πιθανό τρομοκράτη -αυτή άλλωστε είναι η διαφορά μας από τους τρομοκράτες.
3. Ο Σάββας Ξηρός βρίσκεται σε εξαιρετικά άσχημη κατάσταση υγείας. Σχεδόν τυφλός, σχεδόν κωφός, πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και έχει νευρολογικά προβλήματα. Αυτό το ανθρώπινο ερείπιο η πολιτεία δεν το αφήνει στην ησυχία του να νοσηλευτεί και το κρατάει κλειδαμπαρωμένο στον Κορυδαλλό. Αφήνει όμως με άδεια τον αδελφό του που είναι περδίκι και ξαφνιάζεται που ο αδελφός δεν επιστρέφει. Τι τους λες;
4. Ο Ραγκούσης μίλησε για συνεπή πολιτική στάση του ξηρού και σας έχει τσαντίσει. Νομίζω έχει δίκιο. Αν δείτε την αρθρογραφία του Χριστόδουλου δεν είναι και τόσο kinder έκπληξη η one way ticket αναχώρηση. Πέραν όμως αυτού: τη λένε αγάπη προς την ελευθερία και είναι, λέει, στη φύση του ανθρώπου. Το πιστεύω.
5. Και, φυσικά, φοβάμαι από το γεγονός ότι ένας έμπρακτα και βαθιά αντικοινωνικός άνθρωπος κυκλοφορεί απασφαλισμένος, ανεξέλεγκτος και ελεύθερος ανάμεσά μας. Η πολιτεία τα έκανε σαλάτα για μία ακόμα φορά υπαγάγοντας στον σωστό θεσμό το λάθος πρόσωπο. Την πολιτεία που δεν ξέρει να μοιράσει σωστά δυο γαϊδουριών άχυρα τη φοβάμαι περισσότερο από ό, τι τον ελεύθερο τρομοκράτη.
