Γράφει ο Δημήτρης Σούλτας
Δικαίως οργίζονται πολλοί για αυτό που συμβαίνει στη Βραζιλία. Τη φτώχεια, την ανέχεια, την εγκληματικότητα, την πορνεία, όλα τα δώρα που επιφυλάσσει το σύστημα στους αποκλεισμένους από το “οικονομικό θαύμα” της Βραζιλίας.
Η Βραζιλία όμως και για τους φτωχούς της (ίσως κυρίως γι αυτούς) είναι και το ποδόσφαιρο. Είναι μέρος της ζωής τους. Και οι περισσότεροι εκεί θα το δουν το Μουντιάλ, έστω 50 στριμωγμένοι μπροστά σε ένα δέκτη. Όπως θα το δουν και οι περισσότεροι που είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, γιατί αγαπούν το ποδόσφαιρο. Δεν μιλάω για κολλημένους και “φυτά”. Μιλάω γι αυτούς που τους αρέσει η μπάλα. Αυτοί που δέχονται κατάρες τον τελευταίο καιρό, αν ομολογήσουν ότι έχουν δει έναν αγώνα.
Είναι λάθος αυτή η τακτική. Και είναι λάθος γιατί το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το άθλημα, είναι το σύστημα που το εκμεταλλεύεται, τα οικονομικά συμφέροντα που το κινούν. Είδα χιλιάδες ποστ με προτροπές “μη βλέπεις τους αγώνες”, αλλά ελάχιστα που να λένε “μη αγοράζεις Adidas, μην τρως McDonald’s ή μην πίνεις Budweiser”. Αυτοί είναι τα αφεντικά, αυτοί είναι οι ιδιοκτήτες της FIFA. Για την ακρίβεια όλοι αυτοί χέστηκαν αν θα δεις ή δεν θα δεις έναν αγώνα του Καμερούν ή της Ελλάδας. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα έχουν δοθεί, οι υπογραφές έχουν πέσει, όλα καλά και τα ταμεία γεμάτα. Μόνο αν δουν ότι μετά από κάθε τέτοια διοργάνωση ο τζίρος πέφτει, θα ταραχθούν. Με τίποτε άλλο.
Μακάρι οι Βραζιλιάνοι να συνεχίσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, μακάρι το Μουντιάλ να είναι η αφορμή για να πάρουν πίσω τις ζωές τους. Ανέβασα διάφορα για τις κινητοποιήσεις και θα συνεχίσω να ανεβάζω. Και αν οι εξεγερμένοι νικήσουν θα πανηγυρίσω χίλιες φορές παραπάνω από το αποτέλεσμα ενός αγώνα (άλλωστε δεν με λες και τον φανατικότερο ποδοσφαιρολάτρη)
Να θυμίσω πάντως ότι κάτι ανάλογο (προτάσεις μποϋκοτάζ κλπ) δεν είχαν γίνει για το προηγούμενο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής. Εκεί όπου οι κάτοικοι ήταν αποκλεισμένοι σε ακτίνα χιλιομέτρων από τα στάδια και δεν μπορούσαν να πουλήσουν έστω ένα σουβενίρ για να βγάλουν ένα μεροκάματο. Ποια είναι η διαφορά; Η εικόνα που μας έρχεται από τη Βραζιλία. Εκεί πολλοί, χιλιάδες ξεσηκώθηκαν. Κι αυτό λειτούργησε στις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Κι ίσως έτσι δημιουργήσουν (το έχουν κάνει σε ένα βαθμό) ένα διεθνές κίνημα συμπαράστασης.
Το Μουντιάλ ήταν πάντα βρώμικο. Είτε η FIFA το έδινε στην Αργεντινή του δικτάτορα Βιντέλα, είτε σε χώρες όπου οι περισσότεροι πεινούν για να ευημερούν οι σπόνσορες (όπως η Ν. Αφρική ή η Βραζιλία).
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το άθλημα. Αυτό κανονικά θα έπρεπε να το χαίρονται όλοι. Υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα πίσω απ’ αυτή την παγκόσμια αθλιότητα των μεγάλων διοργανώσεων. Εκεί είναι ο στόχος. Είναι τουλάχιστον σουρεαλιστικό να γράφεις πύρινα στάτους κατά του Μουντιάλ, πίνοντας την Coca-Cola σου…
