Η τρόικα έρχεται, αφού για μεγάλο διάστημα παράστησε τον… «Αχιλλέα μηνύοντα», για μια «παράσταση» με προδιαγεγραμμένους ρόλους και… φινάλε. Θα πραγματοποιήσει δύο αξιολογήσεις σε μία (τέταρτου τριμήνου του 2013 και του πρώτου τριμήνου του 2014), θα κάνει θετική έκθεση αν πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες της (έχει λάβει ήδη τις σχετικές διαβεβαιώσεις…), θα δώσει το «πράσινο φως» για την εκταμίευση δύο δόσεων από ευρωπαϊκής πλευράς συνολικού ύψους 8,8 δισ. ευρώ (της τελευταίας του 2013 και της πρώτης του 2014) και θα αφήσει όλα τα ουσιαστικά ζητήματα εκκρεμή για την περίοδο ύστερα από τις εκλογές του Μαΐου.
Δεν υπάρχει λοιπόν καθόλου… σασπένς; θα ρωτήσετε. Αν υπάρχει ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει σχετικά απρόβλεπτα, αυτός είναι το ΔΝΤ. Που δυστροπεί με την ευρωπαϊκή απόφαση να παραπεμφθούν όλα τα ουσιώδη ζητήματα για την περίοδο ύστερα από τις ευρωεκλογές και πιθανόν θα σπάσει τη σιωπή του τελευταίου διαστήματος και θα εκδηλώσει τη διαφωνία του δημόσια. Αλλά αυτό δεν αναμένεται να προκαλέσει για την ώρα κάποια μείζονα ανατάραξη. Η διαφωνία θα σοβεί για αρκετούς μήνες και θα περάσει από τα «σαράντα κύματα» μέχρι να καταλήξει είτε σε οριστικό διαζύγιο είτε σε κάποιου είδους ερμαφρόδιτη συμφωνία. Οι ανησυχίες για την παγκόσμια οικονομία, αλλά και η… Ουκρανία (όπου, αν το νέο καθεστώς σταθεροποιηθεί, η ανάμιξη του ΔΝΤ πρέπει να θεωρείται βέβαιη), κάνουν όλες τις πλευρές πολύ προσεκτικές…
Τι απομένει, λοιπόν; Η κυβερνητική αγωνία αν η ευρωπαϊκή πλευρά θα παράσχει κάποια δημόσια πολιτική δήλωση στήριξης στην κυβέρνηση λίγο πριν τις εκλογές. Η… Υψηλή Πύλη του Βερολίνου δεν έχει αντίρρηση, αρκεί η ελληνική κυβέρνηση να κάνει «αυτά που πρέπει».
Ποιες είναι οι πλέον ακανθώδεις απαιτήσεις της;
1. Να δρομολογηθεί τώρα ο «τεμαχισμός» της ΔΕΗ, με τη δημιουργία και αποκοπή ενός «καλαθιού» ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων (λιγνιτικών, ηλεκτροπαραγωγικών και θερμικών), οι οποίες θα πωληθούν ανεξάρτητα σε ιδιώτες, ώστε να απομείνει μια «μικρή ΔΕΗ» η οποία επίσης θα ιδιωτικοποιηθεί.
2. Εργασιακά – ασφαλιστικά: Η τρόικα ζητεί απελευθέρωση απολύσεων (που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις Κ.Ο. των συγκυβερνώντων κομμάτων), μείωση εργοδοτικών εισφορών και κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων (που αφαιρεί σημαντικά ποσά από τα έσοδα των ταμείων και άρα θέτει άμεσα, για το 2014, ζήτημα νέας μείωσης συντάξεων…).
3. Να κατατεθεί και ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τις τράπεζες. Θα περιλαμβάνει τις ρυθμίσεις για την επανιδιωτικοποίηση των τραπεζών (τι θα γίνει με τα warrants, πώς θα γίνουν οι νέες αυξήσεις κεφαλαίου), αλλά και πώς θα λειτουργήσει το bail-in για την κάλυψη των νέων κεφαλαιακών αναγκών που θα προκύψουν βάσει της έκθεσης της Black Rock.
4. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που περιέχονται στο λεγόμενο «πακέτο ΟΟΣΑ»: «απελευθέρωση» σε αρτοποιεία, γάλα, μη συνταγογραφούμενα φάρμακα κ.λπ.
Όμως το μεγαλύτερο “καψώνι” της τρόικας στην κυβέρνηση είναι ότι απαίτησε “πάγωμα” όλων των συζητήσεων για το ύψος και τον τρόπο κατανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος. Η τρόικα ήταν σαφής! Αν θέλετε τα 8,8 δισ. ευρώ, σταματήσετε να ασχολείστε με το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι να τελειώσει ο έλεγχος, να υπάρξει θετική έκθεση αξιολόγησης και να επικυρώσει η Eurostat το ύψος του!
Για μια κυβέρνηση που ζητεί απελπισμένα μια πολιτική δήλωση στήριξης από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες προεκλογικά, το να πει σε όλα ναι, είναι μάλλον βέβαιο. Ωστόσο, μερικά από αυτά στα οποία θα κληθεί να πει ναι (όπως, για παράδειγμα, για τις τράπεζες, το εργασιακό – ασφαλιστικό και τη ΔΕΗ) ίσως αποδειχτούν πολύ «ενοχλητικά» για τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων, κυρίως όμως για τους ψηφοφόρους τους…
