Γράφει η Ηλέκτρα Χατζοπούλου
Και πάλι τα ηνία έχει πάρει η Φρόσω, δεδομένου ότι, πέρα από Μαδρίτη, η εκδρομή της περιλάμβανε Τολέδο και Ίμπιζα. Δεν ξέρω για εσάς εγώ μια φορά θέλω να μάθω και για αυτό της το ταξίδι…
Τολέδο
Η αρχική ιδέα ήταν να ξυπνήσουμε νωρίς για να επιστρέψουμε στην Μαδρίτη μέχρι το απόγευμα και να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα. Φυσικά οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μας οπότε αρχίσαμε να περιφερόμαστε σε αυτή την κατά τα άλλα πανέμορφη κωμόπολη λίγο μετά το μεσημέρι. Μη γνωρίζοντας πολλά για το μέρος αποφασίσαμε να ανεβούμε σε ένα από αυτά τα μικρά τρενάκια που σε γυρίζουν λίγο πολύ παντού. Σωστή επιλογή μιας και πήγαμε σε μέρη που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσαμε να δούμε μόνες ενώ πήραμε και όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εκδρομή μας. Το Τολέδο είναι από τις πόλεις που σε ταξιδεύει σε σημείο που δεν θα μου έκανε την παραμικρή εντύπωση αν η επόμενη ταινία της Disney γυριζόταν εκεί. Νομίζεις ότι εκτυλίσσεται κάποιο μικρό παραμύθι ενώ για να φέρω το παραμύθι στη δική μας πραγματικότητα στο Τολέδο υπάρχει το σπίτι του Ελ Γκρέκο, το οποίο ανήκει στο ισπανικό κράτος και στεγάζει αρκετούς σημαντικούς πίνακες.
Μαδρίτη
Οριακά προλάβαμε το ηλιοβασίλεμα στο Temple of Debod, πίσω στη Μαδρίτη ενώ πίναμε Tinto de Verano, στο οποίο, επειδή εμάς μας φάνηκε σαν αναψυκτικό, σκεφτείτε σαγκρία με λεμονάδα, προσθέσαμε επιπλέον κρασί. Δεδομένου ότι το επόμενο πρωί πετούσαμε για Ίμπιζα δεν κάναμε κάτι άλλο και επιστρέψαμε στα δωμάτια για να πακετάρουμε. Φυσικά δεν κοιμηθήκαμε γιατί στις τέσσερις έπρεπε να αφήσουμε το σπίτι και να πάμε στο αεροδρόμιο, χωρίς φυσικά να υπάρχει κάποιος ανοιχτός σταθμός του μετρό εκείνη την ώρα. Ενώ βρήκαμε σχετικά γρήγορα το λεωφορείο, η ταλαιπωρία ήρθε μετά στο αεροδρόμιο όπου δεν μπορούσαμε να φυλάξουμε τις βαλίτσες μας και το θέμα θα είχε λυθεί ανώδυνα και σε σχετικά μικρό χρόνο, αν οι υπεύθυνοι είχαν δεχθεί να μιλήσουν αγγλικά, κάτι το οποίο δεν έκαναν. Γενικά στη Μαδρίτη υπήρχε μια άρνηση σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πέραν της δικής τους.
Ίμπιζα
Μετά το επεισοδιακό μας ταξίδι, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ μέχρι το μεσημέρι και περάσω την υπόλοιπη μέρα στην παραλία. Ούτε το πρώτο έγινε αλλά δυστυχώς ούτε και το δεύτερο, δεδομένου ότι φτάσαμε πολύ νωρίς, η πτήση είχε διαρκέσει μία ώρα και δεν υπήρχε ακόμη διαθέσιμο δωμάτιο. Παράλληλα, την πρώτη μέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, οπότε και η επιλογή της παραλίας δεν ήταν εφικτή. Το πρωινό ωστόσο ήταν πολύ καλό. Ευτυχώς τη δεύτερη και ουσιαστικά την τελευταία μας μέρα ο καιρός ήταν υπέροχος, οπότε περάσαμε όλη τη μέρα στο ξενοδοχείο με cocktails καθώς, κατά τη γνώμη μου πάντα, οι παραλίες δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μετά το μπάνιο μας κάναμε βόλτα, αναζητώντας τον Frankie Wilde, αν δεν έχετε δει την ταινία να τη δείτε οπωσδήποτε, ενώ καθίσαμε και για άλλα cocktail σε ένα από τα μπαρ της παραλίας. Το συμπέρασμα είναι ότι θα ξαναπήγαινα στην Ίμπιζα αλλά όχι τον Οκτώβρη, καθώς η νυχτερινή ζωή για την οποία και αξίζει, καθώς οι θάλασσα, όπως ανέφερα και προηγουμένως, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ουσιαστικά δεν υφίστατο λόγω εποχής. Τον dj πάντως δεν το βρήκαμε, καλή τύχη σε εσάς λοιπόν, αν αποφασίσετε να την επισκεφθείτε, και όπως είπαμε, πάντα καλοκαίρι.
