Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Έγιναν και οι εκλογές της Γαλλίας λοιπόν, μετά από την Αυστρία και την Ολλανδία, και η λεγόμενη (παλαιότερα) ακροδεξιά ήρθε δεύτερη αλλά το πολέμησε, πήρε πολλές ψήφους και εγκαθιδρύθηκε για τα καλά και μπαστακώθηκε σε όλη την Ευρώπη, με αξιώσεις για το μέλλον.
Τα κεντρώα κόμματα δεν δίνουν όραμα, ούτε στις χώρες τους, ούτε για την Ευρώπη.
Δεν θα αναλύσω σε αυτό το άρθρο τις αιτίες, αλλά το αποτέλεσμα.
Οι “συστημικοί” υπέρμαχοι της συνέχισης των γραφειοκρατικών Βρυξελλών πανηγυρίζουν και λένε ότι συνέτριψαν την ακροδεξιά, η οποία εν τω μεταξύ από τιμωρία στην γωνία, βγήκε στην επιφάνεια. Δεν καταλαβαίνω γιατί πανηγυρίζουν πραγματικά, που πήραν αυτά τα κόμματα 20 εκ. ψήφους Ευρωπαίων;
Η στέγη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι γεμάτη τρύπες και αυτοί πανηγυρίζουν που δεν βρέχει.
Φαντάζομαι ότι πάλι δεν θα μπουν στον κόπο να κατανοήσουν τι συμβαίνει και να μπαλώσουν την στέγη και έρχεται μπόρα να ξέρετε. Μόλις ξεκίνησε το ψιλόβροχο.
Ο κόσμος πλέον δεν θεωρεί τα ακροδεξιά αυτά κόμματα “ακραία”, αλλά διέξοδο στα προβλήματα του. Τα “χώνεψε” πλέον και τα θεωρεί κανονικά.
Δεν θα κατακρίνω εγώ αυτούς που τους ψήφισαν.
Ίσα, ίσα τους δικαιολογώ και βλέπω λογική την συμπεριφορά τους.
Δηλαδή τι όραμα μου έδωσε εμένα ο Μακρόν;
Η Λεπέν είπε 2-3 πράγματα.
Μην συγκρίνετε την δεκαετία του ’30 και τα εθνικό σοσιαλιστικά κόμματα. Εδώ μιλάμε για καθαρά δεξιά συντηρητικά κόμματα με λίγη υπερβολή.
Η ευρώ κοινοβουλευτική ομάδα της Λεπέν δεν δέχτηκε ας πούμε για συνάντηση από την Ελλάδα την ΧΑ, αλλά τη ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ του Φαήλου Κρανιδιώτη που είναι ένα πατριωτικό, συντηρητικό δεξιό κόμμα.
Είναι το ανάχωμα του χριστιανισμού απέναντι στον λαϊκισμό της ισοπέδωσης και φιλελευθεροποίησης των θρησκευτικών, εκπαιδευτικών και οικονομικών αξιών των ευρωπαίων.
Η επιβίωση της ευρωπαϊκής Ρώμης και του χριστιανισμού.
Η Λεπέν θα αλλάξει το όνομα του κόμματος ενόψη βουλευτικών για να μην παραπέμπει στο αμαρτωλό παρελθόν και θα το παίξει πιο κεντρώα.
Τα ΜΜΕ ήδη μιλάνε για “αντισυστημικά” κόμματα και όχι ακροδεξιά.
