Διογκώνεται και διεθνοποιείται το κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης των υδάτων από το ΤΑΙΠΕΔ, με επίκεντρο την ΕΥΑΘ της Θεσσαλονίκης , με την ενεργό συμπάθεια που μπορεί να λάβει και κεφαλαιακή στήριξη του κοινωφελούς ιδρύματος Μελίντα και Μπιλ Γκέιτς , αλλά και της ακτιβίστριας συγγραφέως Ναόμι Κλάιν. Δύο είναι τα εναλλακτικά σενάρια που προωθούνται:
Το πρώτο είναι της «Κίνησης 136», μιας πρωτοβουλίας πολιτών που προσβλέπει να περάσει το προς πώληση 51% της ΕΥΑΘ σε μη κερδοσκοπικούς συνεταιρισμούς πολιτών.
Το δεύτερο κινείται από τον Δήμαρχο θεσσαλονικέων Γιάννη Μπουτάρη που θεωρεί ότι πρέπει τα νερά, τα λιμάνια και άλλες κοινωφελείς υποδομές να περάσουν στο έλεγχο των Δήμων όπως συμβαίνει με το λιμάνι του Αμβούργου ή την σχετικά νέα δημοτική εταιρεία Eaux de Paris, η οποία το 2008 πήρε τον έλεγχο των υδάτων από τις ιδιωτικές εταιρείες, μείωσε άμεσα 8% τα τιμολόγια και αναπτύσσεται διαρκώς.
Είναι μάλλον γενική η εκτίμηση ότι οι ιδιωτικοποιήσεις του νερού έχουν γενικά αποτύχει, ότι οι υπεσχημένες επενδύσεις δεν ολοκληρώθηκαν σε καμία περίπτωση, και οι καταναλωτές επιβαρύνθηκαν με αυξήσεις σε διάρκεια δεκαετίας 3πλάσσιες του πληθωρισμού. Η «κρίση των νερών» έχει προκαλέσει τριγμούς στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ, όπου πρόσφατα ανεξαρτητοποιήθηκε ο ευρωβουλευτής του Κρίτων Αρσένης διαφωνώντας με την ιδιωτικοποίηση.
