Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Μετά από την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας για τρίτη συνεχόμενη φορά και σύμφωνα με το Σύνταγμα η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές, οι οποίες θα γίνουν στις 25 Ιανουαρίου. Στο άρθρο αυτό θα αναλυθεί το θέμα των εκλογών ως προς την καταλληλότητα της χρονικής συγκυρίας στην οποία αυτές γίνονται.
Ως γνωστόν, το μνημόνιο έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2014 με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ ένα χρόνο αργότερα έληγε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η κυβέρνηση προσπάθησε να εκμεταλλευτεί αυτήν την ευκαιρία και να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί για την οριστική έξοδο μας από το μνημόνιο και την έξοδο της χώρας στις αγορές με μία οικονομική ασφαλιστική δικλείδα, η οποία μας διασφάλιζε σε περίπτωση που οι αγορές μας δάνειζαν με πολύ υψηλά επιτόκια δανεισμού.
Παρόλα αυτά λόγω της πολιτικής αστάθειας της χώρας μας οι δανειστές απαίτησαν να ληφθούν κάποια μέτρα, τα οποία θα εξασφάλιζαν τους ίδιους σε περίπτωση που η χώρα οδηγείτο σε εκλογές, όπως και τελικά έγινε. Η χώρα μας μετά από το τελευταίο Eurogroup πήρε παράταση δύο μηνών προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα της πολιτικής αστάθειας και να διαπραγματευτεί την έξοδο της από το καθεστώς της αυστηρής επιτήρησης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι εκλογές εντός του 2015 θα γίνουν και στην Σουηδία, στην Ισπανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Φινλανδία. Ιδιαίτερης σημασίας κρίνεται το γεγονός ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Φινλανδίας, από τη στιγμή που θα αρχίσει η προεκλογική περίοδος δεν είναι εφικτή η επικύρωση οποιασδήποτε διεθνούς οικονομικής συμφωνίας.
Πολλοί θα αναρωτηθούν τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την χώρα μας. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι αν και εφόσον προκύψει κυβέρνηση στο πρώτο γύρο των εκλογών θα έχει μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου όχι μόνο να διαπραγματευτεί με την τρόικα, αλλά και να περάσει το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων από τα Κοινοβούλια των κρατών μελών της Ε.Ε.
Αν όμως δεν προκύψει με τον πρώτο γύρο κυβέρνηση και χρειαστούν περισσότεροι τότε αυτό σημαίνει ότι θα αργήσει πολύ να διαπραγματευτεί με αποτέλεσμα η νέα συμφωνία να μην μπορεί να επικυρωθεί, αφού ένας εκ των δανειστών της δεν θα είναι σε θέση να υιοθετήσει καμία νέα απόφαση ως το καλοκαίρι.
Εδώ, λοιπόν αναρωτιέται κανείς αν όντως έπρεπε να προχωρήσει η χώρα σε εκλογές την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά και ότι γνωρίζοντας όλα αυτά οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων μήπως θα έπρεπε να είχαν έλθει σε μία συμφωνία προκειμένου να εκλεγεί ΠτΔ από αυτήν Βουλή και να μην οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Σίγουρα πάντως θα πρέπει να μην φοβάται μία χώρα τις εκλογές και ιδίως η χώρα που γέννησε το συγκεκριμένο πολίτευμα, αλλά θα πρέπει σε δύσκολους καιρούς, όπως είναι αυτοί, οι πολίτες να δώσουν την λύση που θεωρούν ως σωστότερη για να υπερισχύσει των υπολοίπων, αλλά και να επιλέξουν με σοφία τους αντιπροσώπους που θα κληθούν να χειριστούν την δύσκολη αυτή συγκυρία.
