Γράφει ο Μανόλης Καμπουράκης
Τον Μάιο του 2008 με χαμένο πέναλτι του Ανελκά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατακτούσε το τρίτο της Τσάμπιονς Λιγκ επί της συμπατριώτισσάς της Τσέλσι. Ο τελικός ήταν το επιστέγασμα της αγγλικής κυριαρχίας στην Ευρώπη καθώς 3 από τις 4 ομάδες των ημιτελικών ήταν από την Γηραιά Αλβιόνα. Έκτοτε ακολούθησαν και άλλες κυριαρχίες με Γερμανούς και Ισπανούς να διαδέχονται τους τίτλους όμως την τελευταία τριετία και ειδικότερα την περσινή σεζόν η παρουσία των αγγλικών ομάδων ήταν απογοητευτική με την πρωταθλήτρια Αγγλίας Τσέλσι να φτάνει μόλις στους 16. Αντιθέτως την φετινή σεζόν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Οι ενισχυμένες Τσέλσι και Άρσεναλ, η εντυπωσιακή σε μεταγραφές και εμφανίσεις Σίτι και η επιστροφή της δυνατής Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μας προμηνύουν ότι η φετινή σεζόν ίσως ανήκει στους Άγγλους.
Η πρωταθλήτρια Τσέλσι έχει το ρόστερ και τα φόντα να φτάσει πολύ μακριά στην διοργάνωση. Παρά τις αστοχίες στις μεταγραφές και το νωθρό ξεκίνημα η ομάδα του Μουρίνιο είναι ικανή να φτάσει μακριά στην διοργάνωση. Ο περσινός κορμός σε συνδυασμό με την κλοπή του καλοκαιριού που ακούει στο όνομα Πέδρο θα απελευθερώσει τους Κόστα και Αζάρ και θα κάνει την Τσέλσι μια πολυδιάστατη απειλή. Πόρτο και Λιόν δεν διαθέτουν τα ρόστερ για να παίξουν στα ίσα την ομάδα του Μουρίνιο που θα κοιτάξει να γεμίσει με αυτοσυγκέντρωση τα μυαλά των παικτών του στο πολύ σημαντικό ξεκίνημα. Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι εύκολα ή δύσκολα θα περάσει από τον όμιλο και ότι κάποια στιγμή θα φορτσάρει τότε είναι αντιληπτό πως η καλή Τσέλσι μπορεί να κοιτάει ψηλά.
Ας πιάσουμε τώρα την πιο μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα της Ευρώπης που βρίσκεται στην μία πλευρά του Μάντσεστερ. Η Σίτι κινήθηκε εντυπωσιακά στο μεταγραφικό παζάρι και κατάφερε να διορθώσει τα περσινά μεταγραφικά λάθη. Οι νέοι παίκτες καλύπτουν άρτια τις περσινές αδυναμίες και με βάση τον περσινό κορμό και την ανέλπιστη βελτίωση των περσινών πυλώνων της ομάδας μπορεί να κοιτάει στο βάθρο. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε όμιλο φωτιά με Γιουβέντους (η οποία θα είναι το πρώτο μεγάλο όνομα που θα αποχαιρετήσει την φετινή διοργάνωση) Σεβίλλη και Γκλάντμπαχ οι εμφανίσεις της Σίτι δείχνουν ότι πλέον είναι πιο έτοιμη και πιο ώριμη από ποτέ να κατακτήσει την πρωτιά στον όμιλο που είναι και το μεγάλο στοίχημα του Πελεγκρίνι μέχρι τα Χριστούγεννα. Αυτό θα της δώσει μια θεωρητικά πιο εύκολη κλήρωση στους 16 και θα παίξει στους 8 την πρώτη ευρωπαϊκή διάκριση.
Οι κανονιέρηδες του Αρσέν Βενγκέρ βρίσκονται στην πιο δεινή θέση για προέλαση. Η κλήρωση με την πανίσχυρη Μπάγερν, τον πάντα επικίνδυνο Ολυμπιακό (που οι Έλληνες ευχόμαστε να κάνει την έκπληξη) και με την συγκριτικά αδύναμη Ντιναμό Ζάγκρεμπ δεν της αφήνει πολλά περιθώρια. Με πιθανότερο σενάριο ότι η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα θα πάρει την πρώτη θέση στον όμιλο η Άρσεναλ θα βρεθεί σε δύσκολη θέση ήδη από τους 16 καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει πολύ δυνατές ομάδες. Η μεταγραφικές της κινήσεις ήταν λίγες αλλά ενισχύθηκε σημαντικά στην θέση που υστερούσε περισσότερο με την απόκτηση του Πέτερ Τσεχ ο οποίος παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα έχει βρει τα πατήματά του και βελτιώνει την αμυντική εικόνα της ομάδας του ενώ δεν πούλησε όπως συνηθίζει τα τελευταία καλοκαίρια κανένα αστέρι της. Επίσης έχει ένα πολύ δυνατό κέντρο με γρήγορους παίκτες ικανούς να σπάσουν κάθε άμυνα ενώ η παρουσία Ζιρού και Σάντσεζ στην επίθεση προκαλεί συχνά κινδύνους.
Η άλλη εκπρόσωπος του Μάντσεστερ( η μοναδική πόλη μαζί με την Μαδρίτη που έχει φέτος δύο εκπροσώπους) επέστρεψε μετά από ένα χρόνο απουσίας και θέλει να δείξει ότι είναι ακόμα θρύλος. Η περσινή ομάδα ενισχύθηκε με τους εξαιρετικούς Σναιντέρλιν και Σβανστάιγκερ που ήρθαν για να δέσουν με τον ανεβασμένο Φελαινί, τον Ντεπάι που έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα και αν εναρμονιστεί και συνεργασθεί άρτια με τον Ρούνει μπορεί να απογειώσει την επίθεση της Γιουνάιτεντ, τον Ρομέρο που δείχνει αξιοπρόσεκτη σταθερότητα και τον πάντα ελπιδοφόρο Μαρσιάλ παρά το γεγονός ότι πλήρωσε ένα καράβι λεφτά για να τον φέρει κάνουν τον Φαν Χάαλ και τους βοηθούς του να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Μοναδική αστοχία η μη ενίσχυση με κορυφαίο αμυντικό με το κενό του να καλύπτει ο αγαπημένος του Φαν Χάαλ και πολυθεσίτης Μπλιντ. Πάντως με αυτό το ρόστερ και με αυτόν τον προπονητή που δεν φοβάται να ρισκάρει στις επιλογές του οι κόκκινοι διάβολοι μπορούν να φτάσουν ψηλά ενώ ο όμιλος με ΤΣΣΚΑ, Λεβερκούζεν και Βόλφσμπουργκ δεν αποτελεί φόβητρο για την φορμαρισμένη Γιουνάιτεντ.
Το Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια έχει δείξει ότι προσφέρεται για κατά καιρούς δυναστείες με τον κάθε δυνάστη-χώρα να μην κρατάει την κορυφή για πάνω από 1-2 χρόνια. Την τελευταία δεκαπενταετία Ιταλοί, Άγγλοι, Γερμανοί και Ισπανοί έχουν κατακτήσει την πολυπόθητη κορυφή με την εξουσία τους να είναι βραχύβια. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι αγγλικές ομάδες υστερούν όλο και περισσότερο στην Ευρώπη και αποκλείονται νωρίς από τις διοργανώσεις. Εξαίρεση αποτελεί η Τσέλσι που έχει να επιδείξει μία κατάκτηση και μια παρουσία στους 4. Όμως φέτος την χώρα εκπροσωπούν τέσσερις πολύ ισχυρές και διψασμένες για νίκες ομάδες που μπορούν να κοντράρουν στα ίσια τους κυρίαρχους Ισπανούς, να τους πάρουν την πολυπόθητη κούπα και να γευτούν το νέκταρ της νίκης.
