Οι πίθηκοι καπουτσίνοι του είδους Sapajus cay διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν της Σκωτίας και του Ιδρύματος Para La Tierra στην Παραγουάη.
H Dr. Rebecca Smith της οποίας η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Ecological Solutions and Evidence, ζητά μια εθνική επαναξιολόγηση της Κόκκινης Λίστας Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) για τους πιθήκους. Επίσης, περίληψη της μελέτης πρόκειται να δημοσιευθεί στη γλώσσα Guaraní, μια από τις επίσημες της Παραγουάης.
Η ερευνήτρια ισχυρίζεται ότι «αυτή η έρευνα έδωσε τις πρώτες λεπτομερείς πληροφορίες για την οικολογία αυτού του είδους στην Παραγουάη. Η κατανόηση των οικολογικών αναγκών του Ατλαντικού Δάσους της Παραγουάης μας επέτρεψε να αναπτύξουμε ένα σχέδιο δράσης για τη διατήρηση του (χρησιμοποιώντας τον καπουτσίνο ως το ναυαρχίδα του) που θα ωφελήσει το δάσος, την άγρια ζωή και τους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή».
Η Dr. Smith ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν ενώ εργαζόταν για μια ΜΚΟ (Fundación Para La Tierra) στην Παραγουάη, όπου η δραστική απώλεια δασών τα τελευταία 60 χρόνια οφείλεται στη -μεγάλης κλίμακας- υλοτόμηση και την πλήρη μετατροπή της σε γεωργική γη.
Η ερευνήτρια εφαρμόζει τώρα ένα πρόγραμμα αγροδασοκομίας με τις κοινότητες που συνεργάστηκε τα τελευταία 5 χρόνια για την καταπολέμηση των μαζικών τάσεων αποψίλωσης και να δώσει μια λύση προς όφελος τόσο των πιθήκων καπουτσίνων όσο και των ανθρώπων της περιοχής.
Η έρευνα διεξήχθη στο Upper Paraná Paraguayan Atlantic Forest (BAAPA), έναν από τους πιο απειλούμενους χερσαίους βιότοπους στον κόσμο, με περισσότερο από το 90% της αρχικής του κάλυψης να χάνεται στη βιομηχανική γεωργία.
Η ερευνήτρια προτείνει έναν συνδυασμό διαδρόμου ιθαγενών δέντρων με το yerba mate (ένα φυτό ιθαγενές στο δάσος του Ατλαντικού από το οποίο παρασκευάζεται ένα πολύ δημοφιλές τσάι στη Νότια Αμερική) που καλλιεργείται στη σκιά και με φυτείες πεύκου, ικανό να δημιουργήσει βιότοπο για τον καπουτσίνο με κουκούλα και άλλα άγρια ζώα και να συμβάλλει στην άμβλυνση της φτώχειας στην περιοχή και της πίεσης που ασκεί στους φυσικούς πόρους του δάσους.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι καπουτσίνοι έχουν δείξει προτίμηση για πιο ώριμα δάση, δάση που κυριαρχούν τα μπαμπού και πλημμυρισμένα δάση (τα οποία έχουν βιώσει ελάχιστη επιλεκτική υλοτομία στο παρελθόν).
«Ενώ ο καπουτσίνος με κουκούλα είναι ένα ευπροσάρμοστο είδος, το ακραίο επίπεδο πλήρους απώλειας δασών στην Παραγουάη μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή του», λέει ο Dr. Smith.
«Παρόλο που αυτό το είδος ταξινομείται επί του παρόντος ως μη απειλούμενο με εξαφάνιση σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, η εξάρτησή του από το δάσος σε μια περιοχή όπου τα δάση καθαρίζονται για να ανοίξουν οι δρόμοι για τα χωράφια σόγιας σημαίνει ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να επανεκτιμηθεί», συμπληρώνει η Dr. Smith.
Πηγή: Ecological Solutions and Evidence / Μετάφραση: Μιχαέλα Λαμπρινίδου
