Ο τρόπος με τον οποίο τρέφονται τα παιδιά μπορεί να εξίσου σημαντικός με το είδος της διατροφής τους, υποστηρίζει μια νέα επιστημονική εργασία της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Heart Association.
Η εργασία αυτή επικεντρώνεται στην παροχή στρατηγικών βασισμένων σε στοιχεία για γονείς και παρόχους φροντίδας, ώστε να δημιουργηθεί ένα υγιές διατροφικό περιβάλλον για τα παιδιά μικρής ηλικίας, το οποίο θα υποστηρίζει την ανάπτυξη θετικών διατροφικών συνηθειών και τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους κατά την παιδική ηλικία και ως εκ τούτου τη μείωση των κινδύνων υπερβολικού βάρους, παχυσαρκίας και καρδιαγγειακών παθήσεων αργότερα στη ζωή τους.
Σύμφωνα με την εργασία, παρόλο που πολλά παιδιά γεννιούνται με μια έμφυτη ικανότητα να σταματούν το φαγητό όταν αισθάνονται πως έχουν χορτάσει, είναι πιθανό να επηρεάζονται από τη γενικότερη συναισθηματική ατμόσφαιρα, όπως τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις των γονέων τους κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Αν τα παιδιά αισθάνονται ότι πιέζονται να φάνε ως απόκριση στην επιθυμία του γονέα, μπορεί να είναι δυσκολότερο για αυτά να ακούσουν τα ατομικά εσωτερικά σήματα που τους λένε ότι έχουν χορτάσει.
Επιτρέποντας στο παιδί να διαλέξει τι και πόσο θα φάει μέσα σε ένα περιβάλλον αποτελούμενο από υγιεινές επιλογές, ενθαρρύνει το παιδί να αναπτύξει και τελικά να υιοθετήσει τις αποφάσεις του για το φαγητό, αλλά και ίσως να του επιτρέπει να αναπτύξει διατροφικές συνήθειες που συνδέονται με υγιές βάρος στο σύνολο της ζωή του.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Alexis C. Wood, επίκουρο καθηγητή στο παιδιατρικό τμήμα του Ιατρικού Κολεγίου Baylor, υποστηρίζουν, ακόμη, ότι οι γονείς και οι πάροχοι φροντίδας θα πρέπει να αποτελούν θετικά πρότυπα για τα παιδιά, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που στηρίζει τις υγιεινές διατροφικές επιλογές, παρά ένα περιβάλλον που επικεντρώνεται στον έλεγχο των επιλογών των παιδιών ή που αναδεικνύει το σωματικό βάρος ως ζήτημα. Πιο συγκεκριμένα, γονείς και πάροχοι φροντίδας θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να τρώνε υγιεινά φαγητά:
Παρέχοντας σαφές χρονοδιάγραμμα για τα γεύματα
Επιτρέποντας στο παιδί να διαλέγει ποια τρόφιμα θέλει να καταναλώσει μέσα από μια ποικιλία υγιεινών επιλογών
Προσφέροντας υγιεινά ή νέα τρόφιμα παράλληλα με αυτά που το παιδί απολαμβάνει
Καταναλώνοντας τακτικά νέα, υγιεινά τρόφιμα μαζί με το παιδί και δείχνοντάς του την απόλαυση που προσφέρει αυτό το φαγητό
Προσέχοντας τη λεκτική ή μη έκφραση της πείνας ή του κορεσμού του παιδιού
Αποφεύγοντας την πίεση ώστε το παιδί να μην τρώει περισσότερο από αυτό που θέλει
Ο Δρ. Wood σημείωσε, τέλος, ότι για κάποιους γονείς και παρόχους φροντίδας μπορεί να είναι δύσκολο να επιτρέψουν στα παιδιά να κάνουν τις δικές τους διατροφικές επιλογές, ειδικά, μάλιστα, αν τα παιδιά εμφανίζονται διστακτικά στο να δοκιμάσουν νέα φαγητά ή/και να γίνουν πιο επιλεκτικά. Οι συμπεριφορές αυτές είναι συνηθισμένες και θεωρούνται φυσιολογικές στην πρώιμη παιδική ηλικία, δηλαδή σε ηλικίες 1-5 ετών, καθώς τότε τα παιδιά μαθαίνουν τη γεύση και την υφή της στερεάς τροφής.
Θέτοντας, λοιπόν, αυστηρούς, αυταρχικούς κανόνες στο φαγητό και χρησιμοποιώντας τακτικές όπως η ανταμοιβή ή η τιμωρία μπορεί να φαίνονται επιτυχημένες πρακτικές βραχυπρόθεσμα. Η έρευνα, όμως, δεν υποστηρίζει αυτή την προσέγγιση, καθώς, μακροπρόθεσμα, μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες. Ένα αυταρχικό διατροφικό περιβάλλον δεν επιτρέπει στο παιδί να αναπτύξει την ικανότητα λήψης θετικών αποφάσεων και μπορεί να μειώσει την αίσθηση του ελέγχου του, στοιχεία σημαντικά για τις αναπτυξιακές διαδικασίες.
Πηγή: ygeiamou.gr
