Γράφει η Χρυσάνθη Πασσά*
Σύμφωνα με τους διοργανωτές του Gay Pride, κάτω από κλίμα εορταστικής ατμόσφαιρας πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση και συγκεκριμένα η συμμετοχή στην Αθήνα ξεπέρασε κάθε προσδοκία αφού οι συμμετέχοντες που βρέθηκαν το Σάββατο στην Πλατεία Συντάγματος ήταν περισσότεροι από 15.000. Έπεται η διοργάνωση στη Θεσσαλονίκη που έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Ο Μητροπολίτης Άνθιμος δηλώνει ότι είναι “αμαρτία η γυμνότης” και η Θεσσαλονίκη δεν έχει ανάγκη από τέτοιο κόσμο, θέλοντας να απαντήσει στις δηλώσεις Μπουτάρη πως με το Gay Pride θα προσελκύσει κόσμο η συμπρωτεύουσα, καθώς δείχνουν ότι τιμούν τη διαφορετικότητα.
Η ομοφυλοφιλία είναι αντικείμενο διαμάχης για χρόνια. Ενδεχομένως, γιατί κάθε τι το διαφορετικό οι περισσότεροι το μεταφράζουν σαν απειλή. Ακούω κόσμο να αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία σαν ψυχική ασθένεια. Λάθος, αφού ακόμα και ο Αμερικανικός Σύνδεσμος Ψυχιατρικής (APA) στις αρχές του 70 αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τις Σεξουαλικές Διαταραχές και παρόλο που το DSM III (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) είχε κάποια σχετική αναφορά σε σεξουαλική διαταραχή με το όνομα Εγω-δυστονική ομοφυλοφιλία, αυτή είχε αφαιρεθεί από το αναθεωρημένο DSM III.
Το στίγμα της ομοφυλοφιλίας στις μέρες μας γίνεται όλο και λιγότερο έντονο, αν και παραμένει αντικείμενο σχολιασμού. Πολλοί αναρωτιούνται αν ομοφυλόφιλος γεννιέσαι ή γίνεσαι. Επιστήμονες εξετάζουν συνεχώς τους βιολογικούς παράγοντες, αν και οι περισσότεροι ψυχίατροι δίνουν ελάχιστη σημασία σε αυτούς. Πάντως και οι μεν και οι δε τονίζουν τη σημασία που παίζει το περιβάλλον και οι πρώιμες εμπειρίες.
Πως όμως αντιλαμβάνεται κάποιος το ότι είναι ομοφυλόφιλος; Η Cass (1979) θεωρεί ότι οι ομοφυλόφιλοι περνάνε από κάποια στάδια: 1.σύγχυση ταυτότητας, το στάδιο κατά το οποίο το άτομο είναι μπερδεμένο και ψάχνεται ακόμα 2.σύγκριση ταυτότητας, όπου αρχίζει η αποδοχή αλλά με επιφύλαξη και όχι παραδοχή ότι είναι η κεντρική ταυτότητα 3.ανοχή ταυτότητας, κατά το οποίο υπάρχουν ακόμα αισθήματα ντροπής αλλά και συνειδητοποίηση ότι αυτό συμβαίνει και σε άλλους 4.αποδοχή ταυτότητας, όπου από την ανοχή περνάμε στην πλήρη αποδοχή που βιώνεται ως κάτι θετικό 5.περηφάνια ταυτότητας και ανάγκη να μάθει το περιβάλλον ποιο είναι πραγματικά αυτό το άτομο 6.σύνθεση-συγχώνευση ταυτότητας, οπού έρχεται η απορρόφηση και με άλλες πτυχές του χαρακτήρα του, οπότε η σεξουαλική ταυτότητα αποτελεί ένα μέρος του εαυτού του και όχι το όλο.
Ανεξάρτητα αν κάποιοι περνάνε τα παραπάνω στάδια ή απλά όπως αναφέρουν “το νιώθουν”, η ομοφυλοφιλία είναι μια προσωπική επιλογή του καθενός που οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε.
* Η Χρυσάνθη Πασσά είναι Ψυχολόγος, MSc Αναπτυξιακές Διαταραχές
