Γράφει ο Σπύρος Μπόικος
Αν μη τί άλλο, οι ειδήσεις που φτάνουν τελευταία από τη Ρωσία είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσες. Χθες η Μόσχα ανακοίνωσε ότι το νέο Εθνικό Κέντρο για τη Διαχείρηση της Άμυνας είναι έτοιμο και πλήρως λειτουργικό. Η δημιουργία του είχε ξεκινήσει το Μάη του 2013, ενώ από τον Απρίλη μέχρι σήμερα το νέο Κέντρο ασχολούνταν με τις προσωμοιώσεις μάχης.
Ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου δήλωσε ότι το νέο κέντρο “είναι εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα υπολογιστικά συστήματα, τα πιο σύγχρονα μέσα αυτοματισμού και επικοινωνίας και πάνω από 500 πολύ καλά καταρτισμένους ειδικούς. Έτσι, η λειτουργία του κέντρου θα μας επιτρέψει να αναλύουμε συνεχώς την κατάσταση, να αναπτύξουμε νέους τρόπους για να ανταποκρινόμαστε γρήγορα στις αλλαγές και να συντονίζουμε τη λειτουργία των ομοσπονδιακών επιτελείων στα ζητήματα της άμυνας”.
Το Εθνικό Κέντρο για την Διαχείριση της Άμυνας της Ρωσίας αποτελείται από τρία κέντρα ελέγχου. Το πρώτο είναι το κέντρο για τον έλεγχο των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων, με σκοπό να ελέγχει τη χρήση των πυρηνικών όπλων σύμφωνα με τις αποφάσεις του στρατιωτικού και πολιτικού επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το δεύτερο είναι το κέντρο διοίκησης και ελέγχου, το οποίο παρακολουθεί την στρατιωτικοπολιτική κατάσταση διεθνώς, αναλύει και προβλέπει κάθε πιθανή απειλή για τη Ρωσια και τους συμμάχους της. Το ίδιο κέντρο ελέγχει επίσης τις ένοπλες δυνάμεις όπως και τα στρατιωτικά σώματα που δεν βρίσκονται υπό τις διαταγές του ρωσικού Υπουργείου Αμύνης.
Το τρίτο κέντρο παρακολουθεί και ενορχηστρώνει τις καθημερινές δραστηριότητες του στρατεύματος και συντονίζει τις προσπάθειες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τις ανάγκες στρατιωτικών σωμάτων που δεν υπάγονται απευθείας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Βλέπουμε ότι η Ρωσία έχει μπει για τα καλά σε μια φάση αλλαγών οι οποίες συντείνουν στην προσπάθεια της να ανακτήσει το status της υπερδύναμης που έχασε εδώ και δυόμιση δεκαετίες. Στροφή στην έρευνα και την τεχνολογία έναντι των εισαγωγών από τη Δύση, έξυπνοι (και συχνά ανυποχώρητοι) διπλωματικοί σχεδιασμοί στο θέμα κυρίως της Ουκρανίας, αλλά και στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και συσπείρωση της ηγετικής ελίτ της χώρας στο ζήτημα των δυτικών κυρώσεων εξαιτίας της ουκρανικής διαμάχης.
Τί σημαίνουν όλα αυτά; Όπως έχουμε ξαναγράψει αρκετές φορές, η Ρωσία ισχυροποιεί διεθνώς τη θέση της, κυρίως έναντι των ΗΠΑ και της ΕΕ και προσπαθεί να αποκομίσει τα μέγιστα τώρα που και η προσπάθεια του ΝΑΤΟ για την δημιούργία της αντιπυραυλικής ασπίδας στο υπογάστριο της Ρωσίας φαίνεται να συναντά δυσκολίες, κυρίως λόγω της διαμάχης στην Ουκρανία και του Ισλαμικού Κράτους στα νότια.
Θα επιτύχει αυτή η προσπάθεια; Νομίζουμε ότι ήδη οι επιλογές του Βλαντιμίρ Πούτιν μετράνε θετικά βήματα. Η εποχή που το Κρεμλίνο αποφάσισε να οξύνει τις προσπάθειες του φαίνεται εξαιρετικά ευνοϊκή και ο τρόπος που οι προσπάθειες αυτές αποκαλύπτονται σταδιακά δείχνει ότι η Μόσχα κατάφερε να διατηρήσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Άραγε μέχρι ποιού σημείου σκοπεύει να φτάσει, και κυρίως, ποιά είναι τα άμεσα ζητούμενα του Βλαντιμίρ Πούτιν; Έχουμε την αίσθηση ότι οι ερωτήσεις αυτές πρόκειται να απαντηθούν αρκετά σύντομα.
