Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Μόλις δεκατρείς ημέρες πριν την τελική ετυμηγορία του λαού και αυτό που μου κάνει εντύπωση ομολογώ να πω πως είναι τόσο τα προεκλογικά σπότ, όσο και οι παροχολογίες, οι οποίες “δίνουν και παίρνουν ” στην καθημερινή προεκλογική ζωή της Ελλάδας.
Θέλοντας λοιπόν να ζήσω και να προσπαθήσω να αφουγκραστώ τον παλμό της Κοινωνίας, αποφάσισα κάθε μέρα να συνδιαλέγομαι με άτομα από όλες τις “πολιτικές κάστες ” προκειμένου να αποτυπώνεται στον λόγο μου -όσο είναι εφικτό- μια πληθώρα απόψεων και ιδεολογικών συγκερασμών. Και δυστυχώς, νομίζω πως τα ευρήματα αυτών των συζητήσεων δεν μπορώ να πω πως είναι και ιδιαίτερα θετικά για όλα τα κόμματα και κυρίως για αυτά που είχαν την τύχη της χώρας στα χέρια τους.
Μολονότι οι πομπώδεις ομιλίες και οι βαρύγδουπες εκφράσεις αποτελούν το κυρίως πιάτο των υποψηφίων και κατά κύριο λόγο συνοδεύονται με επιδόρπιο ένα ακόμη ” χάιδεμα αυτιών”, τολμώ να αναφέρω πως ουδείς πλην του εσωτερικού ακροατηρίου δεν τις παίρνει στα σοβαρά. Μην βιάζεται κανείς όμως να κατακρίνει για ακόμη μια φορά την πολιτική απάθεια και τον ωχαδερφισμό που μας διακρίνει σαν λαό, διότι αυτές οι εκλογές μόνο αδιαφορία δεν αποπνέουν, και θα εξηγήσω τον λόγο ευθύς αμέσως. Αρχικά, δεν ελλοχεύουν ούτε αποκρύπτουν μυστικά και επιφανειακά κανένα δίλημμα, διότι πλέον ο Λαός καλείται να “εξεταστεί” στο αν του αρέσει να “κόπτεται”. Σας μπέρδεψα λίγο ε; Δεν πειράζει βρε Σύντροφοι, είναι που διάβαζα την συνέντευξη του Βαρουφάκη στο CNN και κόλλησα λίγη Δημιουργική ασάφεια. Αυτό που εννοώ με απλά ελληνικά είναι πως έχει καταρριφθεί πλέον το δίπολο Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο και έτσι η κάθοδος στις εκλογές θα συνοδευτεί με λιγότερο λαϊκισμό, αλλά και με άξονα και πραγματικό ερώτημα το αν οι σκηνές όπως οι ουρές στα ΑΤΜ και οι δραματικές εικόνες στην Μυτιλήνη θα συνεχιστούν και αν επιτέλους θα ορθοποδήσουμε σαν κράτος.
Ο κόσμος ακόμη δεν έχει αντιληφθεί τα δύσκολα μέτρα και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα πρέπει να υλοποιηθούν και για αυτό η λέξη-κλειδί που θα διασφαλίσει το πολιτικό μέλλον των κομμάτων και θα ελαφρύνει το πολιτικό κόστος της διακυβέρνησης τους είναι η “Υπευθυνότητα “. Υπευθυνότητα, όμως, με προαπαιτούμενη αναφορά στην ανηφορική και δύσκολη προσπάθεια ανάτασης της Χώρας με σκληρές αποφάσεις και επιβράβευση όταν αυτό είναι ευκταίο.
Βέβαια, καταλαβαίνει κάποιος, πως για να λάβει σάρκα και οστά αυτή η προσπάθεια, πρέπει σύσσωμο το πολιτικό σύστημα να σταθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων, που του αρμόζει και να διασφαλίσει έστω και για πρώτη φορά την μεγαλύτερη κατά την δική μου άποψη δέσμευση που μπορεί κάποιος να πει στην Πολιτική : την Αλήθεια. Γιατί ή “Αλήθεια” κυρίες και κύριοι χαρίζει πραγματικούς ηγέτες σε μια χώρα και η “Υπευθυνότητα των λόγων τους ” τις νίκες που τους χαρίζουν μια θέση στην αιωνιότητα.
Καλό ξημέρωμα Ελλάδα….
