Στην επιστημονική φαντασία – σκεφτείτε ταινίες και σειρές όπως το «Interstellar» και το «Star Trek» – οι σκουληκότρυπες στο σύμπαν χρησιμεύουν ως πύλες μέσα στο χώρο και το χρόνο για τα διαστημόπλοια που διασχίζουν με ευκολία ασύλληπτες αποστάσεις. Μακάρι να ήταν τόσο απλό.
Οι επιστήμονες επιδιώκουν εδώ και καιρό μια βαθύτερη κατανόηση των σκουληκότρυπων και φαίνεται να σημειώνουν πρόοδο. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν την Τετάρτη ότι κατασκεύασαν δύο μικροσκοπικές προσομοιώσεις μαύρων τρυπών – αυτά τα εξαιρετικά πυκνά ουράνια αντικείμενα με βαρύτητα τόσο ισχυρή που ούτε το φως δεν μπορεί να διαφύγει – σε έναν κβαντικό υπολογιστή και μετέδωσαν ένα μήνυμα μεταξύ τους μέσω μιας σήραγγας στο χωροχρόνο.
Επρόκειτο για μια «σκουληκότρυπα-μωρό», σύμφωνα με τη φυσικό του Caltech Μαρία Σπυροπούλου, συν-συγγραφέα της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature. Αλλά οι επιστήμονες απέχουν πολύ από το να μπορέσουν να στείλουν ανθρώπους ή άλλα έμβια όντα μέσω μιας τέτοιας πύλης, είπε η ίδια.
«Πειραματικά, για μένα, θα σας πω ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ, πολύ μακριά. Οι άνθρωποι έρχονται σε μένα και με ρωτούν, «Μπορείς να βάλεις το σκύλο σου στη σκουληκότρυπα;». Οπότε, όχι», δήλωσε η Σπυροπούλου στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια μιας βιντεοενημέρωσης. «Αυτό είναι ένα τεράστιο άλμα».
«Υπάρχει διαφορά μεταξύ του να είναι κάτι κατ’ αρχήν δυνατό και του να είναι δυνατό στην πραγματικότητα», πρόσθεσε ο φυσικός και συν-συγγραφέας της μελέτης Τζόζεφ Λίκκεν από το Fermilab, το αμερικανικό εργαστήριο σωματιδιακής φυσικής και επιταχυντών. «Οπότε μην κρατάτε την αναπνοή σας για να στείλετε τον σκύλο σας μέσα από τη σκουληκότρυπα. Αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσετε. Και νομίζω ότι για μένα, είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι είμαστε σε θέση να το προσπαθήσουμε απλά και μόνο».
Οι ερευνητές παρατήρησαν τη δυναμική της σκουληκότρυπας σε μια κβαντική συσκευή της Google της εταιρείας Alphabet η οποία ονομάζεται κβαντικός επεξεργαστής Sycamore.
Μια σκουληκότρυπα – ένα ρήγμα στο χώρο και το χρόνο – θεωρείται μια γέφυρα μεταξύ δύο απομακρυσμένων περιοχών του σύμπαντος. Οι επιστήμονες τις αναφέρουν ως γέφυρες Αϊνστάιν-Ρόζεν από τους δύο φυσικούς που τις περιέγραψαν – τον Άλμπερτ Αϊνστάιν και τον Νέιθαν Ρόζεν.
Τέτοιες σκουληκότρυπες συνάδουν με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, η οποία επικεντρώνεται στη βαρύτητα, μία από τις θεμελιώδεις δυνάμεις του σύμπαντος. Ο όρος «σκουληκότρυπα» επινοήθηκε από τον φυσικό Τζον Γουίλερ τη δεκαετία του 1950.
Η Σπυροπούλου δήλωσε ότι οι ερευνητές βρήκαν ένα κβαντικό σύστημα που εμφανίζει τις βασικές ιδιότητες μιας βαρυτικής σκουληκότρυπας, αλλά είναι αρκετά μικρό για να εφαρμοστεί σε υπάρχον κβαντικό υλικό.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι στο πείραμα δεν δημιουργήθηκε ρήξη του χώρου και του χρόνου στον φυσικό χώρο, αν και φαίνεται ότι προέκυψε μια διαπερατή σκουληκότρυπα με βάση κβαντικές πληροφορίες που τηλεμεταφέρθηκαν χρησιμοποιώντας κβαντικούς κώδικες στον κβαντικό επεξεργαστή.
«Αυτές οι ιδέες υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό και είναι πολύ ισχυρές ιδέες», δήλωσε ο Λίκκεν.
«Αλλά στο τέλος, βρισκόμαστε στην πειραματική επιστήμη και παλεύουμε εδώ και πολύ καιρό να βρούμε έναν τρόπο να εξερευνήσουμε αυτές τις ιδέες στο εργαστήριο. Και αυτό είναι το πραγματικά συναρπαστικό. Δεν είναι απλά, «Λοιπόν, οι σκουληκότρυπες είναι ωραίες». Είναι ένας τρόπος να εξετάσουμε πράγματι αυτά τα πολύ θεμελιώδη προβλήματα του σύμπαντός μας σε εργαστηριακό περιβάλλον».
Πηγή: Reuters
Πηγή: ertnews.gr
