Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Το απροσδόκητα μεγάλο συλλαλητήριο των Αθηνών, όπως άλλωστε και της Θεσσαλονίκης, ελάχιστη έως καθόλου επίπτωση είχε και θα έχει στο Σκοπιανό. Κύριο κίνητρο της μεγάλης μάζας των συμμετεχόντων είναι η οργή και η απόγνωσή τους για όσα συμβαίνουν στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Υπ’ αυτήν την έννοια, ο τυχοδιωκτισμός του Τσίπρα και της παρέας του μπορεί να αποβεί και εις βάρος τους, αλλά μόνον εμμέσως.
Πρωτίστως, το συλλαλητήριο είχε και θα έχει επιπτώσεις στην Δεξιά παράταξη. Η Ν.Δ. κλυδωνίζεται από τις αντιδράσεις της παραδοσιακής/λαϊκής Δεξιάς, η οποία -και δικαίως- νοιώθει περιθωριοποιημένη λόγω των επιλογών Μητσοτάκη σε πρόσωπα και πολιτικές. Όμως, οι πραγματικές επιπτώσεις δεν περιορίζονται στις αταβιστικές αντιδράσεις του κομματικού μηχανισμού, που αντιδρά τυφλά αντιλαμβανόμενη ότι αποκόπτεται από την παραδοσιακή δεξαμενή ψηφοφόρων της λαϊκής Δεξιάς, αλλά και συνολικώς των συντηρητικών ψηφοφόρων. Οι πραγματικές επιπτώσεις του συλλαλητηρίου της 4η Φεβρουαρίου θα είναι μακροπρόθεσμες.
Από την ώρα που είδα την τεράστια συμμετοχή στο συλλαλητήριο, προσπαθώ να συλλάβω τις διαστάσεις των επιπτώσεών του. Μετά από αυτό τίποτα δεν είναι το ίδιο, αλλά ακόμη είναι δύσκολο να εκφράσουμε και να περιγράψουμε τι ακριβώς έχει αλλάξει, πιο είναι το νέο. Τουλάχιστον όχι όπως εγώ θα ήθελα…
Όμως, νομίζω υπάρχει μια εικόνα που το εκφράζει πολύ καλύτερα από χιλιάδες λέξεις: Τα μεγάφωνα έπαιζαν μουσική του Θεοδωράκη, νομίζω από την «Ρωμιοσύνη» (στίχοι Ρίτσου) και ο κόσμος τραγουδούσε ανεμίζοντας ΜΟΝΟΝ ελληνικές σημαίες!
Αν το πνεύμα της μουσικής του Θεοδωράκη, σύμβολο ιστορικό της Αριστεράς, συνάντησε τον αυθόρμητο πατριωτισμό, αλλά και την οργή κατά της ανικανότητος του πολιτικού συστήματος, τότε η 4η Φεβρουαρίου 2018 είναι η απαρχή της Νέας Μεταπολιτεύσεως…
Το προφανές και σχεδόν αυτονόητο είναι ότι το εθνικό θέμα αποτέλεσε την ιδανική ευκαιρία για την συσπείρωση μιας μεγάλης μάζας πολιτών που έχουν απορρίψει συλλήβδην το πολιτικό σύστημα. Πρόκειται για αυτούς που εκφράζονται δια της αποχής, μια «σιωπηλή πλειοψηφία», αν η αποχή ανέλθει στο 55% κατά τις επόμενες εκλογές. Αυτοί οι άνθρωποι ούτε ακροδεξιοί είναι ούτε εθνικιστές ή ό,τι άλλο ανάλογο θα ήθελε η παρέα των δήθεν φιλελευθέρων -που εσχάτως και μετά από επανειλημμένες εκλογικές αποτυχίες σταλίζουν στην αυλή του Κυριάκου Μητσοτάκη- για να δικαιώσει τα δικά της συμπλέγματα.
Στα συλλαλητήρια εκφράσθηκε η σκληρά δοκιμαζόμενη μεσαία τάξη, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ τσακίζει προς όφελος της εκλογικής του πελατείας!
- Η μεσαία τάξη που βλέπει την περιουσία της να απαξιώνεται και τα εισοδήματά της να μετατρέπονται -μέσω μιας παρανοϊκής φορολογίας- σε βοηθήματα προς την εκλογική πελατεία της Αριστεράς!
- Η μεσαία τάξη που βλέπει το ιδανικό της αριστείας να καταργείται και τον πατριωτισμό της να ποινικοποιείται!
- Η μεσαία τάξη που -ιστορικώς- στήριξε την εθνική ολοκλήρωση της Ελλάδος της Μελούνας και την ένταξή της στη λέσχη των ισχυροτέρων χωρών του πλανήτη.
- Η μεσαία τάξη που είδε τυχάρπαστους και καιροσκόπους να υφαρπάζουν την ψήφο της για να διακορεύσουν την πατρίδα, αλλά και, τελικώς, την ίδια…
Είναι η μεσαία τάξη που, αν προσέρχονταν στις κάλπες, θα ψήφιζε ένα σύγχρονο δεξιό και ριζοσπαστικό κόμμα.
- Η μεσαία τάξη που εγκατέλειψε τη Ν.Δ., η οποία από το 2007 μέχρι το 2015 έχασε περίπου ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες -1.300.000- ψηφοφόρους.
- Η μεσαία τάξη που δεν θα επιστρέψει σε ένα κόμμα, η ηγεσία του οποίου παραμένει εγκλωβισμένη στις αφόρητα συμβατικές, ανέμπνευστες και αναποτελεσματικές λογικές της πολιτικής ορθότητος, των εργαλειοθηκών κάθε μαθητευόμενου μάγου και των μουχλιασμένων πρακτικών του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος της μεταπολιτεύσεως!
Η Μεσαία Τάξη άρχισε συνειδητοποιεί τη δύναμή της! Η Νέα Μεταπολίτευση άρχισε και όποιος δεν το κατάλαβε ας θυμηθεί ότι όλες οι μεταπολιτεύσεις έγιναν επ’ αφορμή εθνικών θεμάτων…
