*Της Αντωνίας Ρηγάτου
Η 8η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών. Η παγκόσμια αυτή ημέρα είναι μια συλλογική υπενθύμιση για την επίτευξη στην ισότητα των φύλων. Επίσης, η ημέρα αυτή θα πρέπει να λειτουργεί ως αφύπνιση για τις γυναίκες, ώστε να μην σταματήσουν να εμμένουν με πείσμα για την πραγματοποίηση των στόχων τους εργασιακών και ακαδημαϊκών οδηγώντας την πρόοδο προς ένα πιο δίκαιο και ισότιμο κόσμο γι’ αυτές.
Για την ιστορία, το πρώτο κείμενο για την «Διεκδίκηση των Δικαιωμάτων των Γυναικών» γράφτηκε από την Μαίρη Γουόλστονκραφτ το 1792 βασισμένο στο υπόβαθρο της Γαλλικής Επανάστασης.
Οι γυναίκες ακαδημαϊκοί αποτελούν μειοψηφία στην διεθνή κοινότητα. Τόσο στην χώρα μας, όσο και διεθνώς η πρόοδος των γυναικών είναι πιο αργή από εκείνη των ανδρών μελών ΔΕΠ. Μάλιστα, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 μόνο μια γυναίκα κατείχε την έδρα της Καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο του Harvard.
Άξιο αναφοράς είναι ότι σε κορυφαία Πανεπιστήμια του κόσμου όπως τα Berkeley, Chicago, Columbia, Harvard και Michigan που εξειδικεύονται στις κοινωνικές επιστήμες δεν υπήρχαν γυναίκες μέλη μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Πρόσφατες έρευνες οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να αναλαμβάνουν θέσεις εργασίας σε χαμηλότερες βαθμίδες και χωρίς καθεστώς μονιμότητας. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ υπογραμμίζει ότι σε κάθε μεγάλη κρίση τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες και οι οικονομικά αδύναμοι γεγονός που επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά.
Στον χώρο της πολιτικής, η οικονομική κρίση επηρεάζει και την συμμετοχή των γυναικών στα κοινά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η λύση είναι η επίτευξη του στόχου της ίσης συμμετοχής των γυναικών και των ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αυτό θα επιφέρει ισορροπία, η οποία θα αντικατροπτίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια την σύνθεση της κοινωνίας που είναι απαραίτητη, ώστε να ενδυναμωθεί η Δημοκρατία. Καθόλου αμελητέο δεν θα πρέπει να είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά έχει Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όμως ο δρόμος προς την ισότητα των δυο φύλων είναι μεγάλος με δεδομένο, ότι στο Υπουργικό Συμβούλιο οι γυναίκες είναι λίγες.
Άξιο αναφοράς είναι πως οι σεξιστικές επιθέσεις εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου είναι σύνηθες φαινόμενο όπως και ο πολιτικός λόγος γίνεται επιθετικά σεξιστικός. Υπενθυμίζεται ότι από το βήμα της Βουλής, ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ προχώρησε σε μια δήλωση κατά την ομιλία του για τα «μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια». Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «Η επιβολή διδάκτρων αναγκάζει φοιτήτριες να αναζητούν sugar daddies για να καλύψουν τις σπουδές τους. Με γνωστά ανταλλάγματα φυσικά. Τα ξέρετε», κατέληξε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Πρόκειται για μία σεξιστική και άκρως υποτιμητική για το γυναικείο φύλο δήλωση.
Ο προορισμός στον δρόμο προς την ισότητα αργεί. Το ζήτημα είναι οι γυναίκες να μην σταματήσουν να διεκδικούν τα δικαιώματα, αλλά και τα αξιώματα που τους αξίζουν ανάλογα με το βιογραφικό και την επαγγελματική τους εμπειρία. Κλείνω με τα σπουδαία λόγια της σπουδαίας δικαστής Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ «Όσο η κοινωνία βλέπει τι μπορούν να καταφέρουν οι γυναίκες. όσο οι γυναίκες βλέπουν τι μπορούν να καταφέρουν οι γυναίκες, θα έχουμε όλο και περισσότερες γυναίκες που θα τα καταφέρνουν και από αυτό έχουμε να ωφεληθούμε όλοι μας».
*Η Αντωνία Ρηγάτου είναι Επικοινωνιολόγος και Δημοσιογράφος. Επίσης είναι διπλωματούχος στη «Σύγχρονη Δημοσιογραφία» στο ΕΑΠ και πτυχιούχος «Επικοινωνίας και Ψηφιακών Μέσων» στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Τέλος, έχει βραβευτεί από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και έχει λάβει υποτροφίες Αριστείας.
