Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και οι περισσότεροι προτιμούν μία λιγότερο πολιτική ημέρα για να συμμετέχουν με περισσότερη ελαφρότητα στο εορταστικό κλίμα των ημερών. Όμως αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι τα δωδέκατα στη σειρά που ένας άνθρωπος είναι φυλακισμένος για τις ιδέες του. Και μάλιστα τη θρησκευτική πίστη του. Σε ένα κρατίδιο που θέλει να λέει ότι έχει και ευρωπαϊκή πορεία και με όλους εμάς να τηρούμε μια εγκληματική άγνοια.
Πρόκειται για τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων Ιωάννη τον 6ο, Γίοβαν Βρανισκόφσκι, τον έναν και μοναδικό, διεθνώς και πανορθοδόξως αναγνωρισμένο προκαθήμενο της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας. Αυτός ο άνθρωπος εκτός από έναν θρησκευτικό ηγέτη υπό διωγμό, μέσα στη φιλελεύθερη Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι και ένας πολιτικός κρατούμενος. Τα τελευταία 12 χρόνια έχει φυλακισθεί ή βρεθεί υπό κράτηση επτά φορές, για ανυπόστατες κατηγορίες σε μια χώρα που όλες της οι κρατικές δομές είναι βαθιά διεφθαρμένες.
Οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης
23 ώρες την ημέρα είναι κλειδωμένος σε ένα κελί, με τη δυνατότητα να περπατήσει μόνο μία ώρα την ημέρα, με απαγόρευση επισκέψεων ακόμη και της μητέρας του και της αδελφής του. Του απαγορεύεται ακόμη και να διαβάζει βιβλία, ίσως για να καταδείξουν ακόμη περισσότερο ότι είναι οι ιδέες του για τις οποίες βρίσκεται εκεί. Ο κατάλογος κατάφορης και εξευτελιστικής καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτού του ανθρώπου εκτείνεται ακόμη περισσότερο στην απαγόρευση όχι μόνο να τελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα αλλά και να λαμβάνει τη Θεία Κοινωνία. Μάλιστα στο χριστιανικό κράτος της ΠΓΔΜ δεν τον αφήνουν να συμμετέχει της εξομολόγησης και της κοινωνίας της στιγμή που έχει σοβαρότατα προβλήματα υγείας, όπως διαβήτη και προβλήματα με τη σπονδυλική του στήλη και η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο δεδομένων των συνθηκών κράτησης.
Το έγκλημα του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη
Το Μάιο 2002, ως άλλη μία πτυχή του υπερεθνικιστικής ΠΓΔΜ, υπογράφηκε η κατάργηση της «Συμφωνίας για την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής Ενότητας» από τους εκπροσώπους της αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής Εκκλησίας» και του Πατριαρχείου της Σερβίας. Ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης ωστόσο έπραξε το αντίθετο ως όφειλε, οδηγούμενος από τον οικουμενικό χαρακτήρα του Χριστιανισμού και εισήλθε σε λειτουργική και κανονική ενότητα με το Πατριαρχείο και ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ακολούθησε φυλάκιση του ιδίου και άλλων με κατασκευή κατηγοριών για κατάχρηση χρημάτων, αλλά και σωματικές επιθέσεις ενώ οι ναοί που κατασκεύασαν ή απλώς χρησιμοποιούσαν τα μέλη της Αρχιεπισκοπής, έχουν σήμερα καταστραφεί σύμφωνα με έκθεση του Freedom of house για την ΠΓΔΜ το 2006. Μετά από όλα τα παραπάνω το να σημειώσουμε ότι στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδας δεν επιτρέπεται καν η καταγραφή της στα κρατικά μητρώα ως θρησκευτική κοινότητα θα ήταν μάλλον περιττό.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε ακούσει λέξη για την αυταρχική καταπάτηση και καταστολή της θρησκευτικής συνείδησης ενός θρησκευτικού ηγέτη αλλά και ενός ολόκληρου λαού, στα σύνορά μας. Η Αριστερά που διατείνεται την ουμανιστική της ευαισθησία για τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα βρίσκεται είτε σε πλήρη άγνοια, είτε σε εγκληματική σκόπιμη σιωπή. Η δε Δεξιά με την υπερευαισθησία της για την αξία του θεσμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην κοινωνία, είναι απολύτως προσηλωμένη στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Πάντως για να προλάβουμε τους κακόπιστους, η Διεθνής Αμνηστία ήδη έχει επισήμως διαπιστώσει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος είναι «κρατούμενος συνείδησης» με την κυβέρνηση φυσικά της ΠΓΔΜ να τα γράφει αυτά στα παλιότερα των υποδημάτων της.
Είναι ζήτημα στοιχειώδους αξιοπρέπειας για το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών να κάνει επιθετικό διάβημα και σε πλήρη δημοσιότητα, για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση ακόμη και με υπόνοιες για τις σχέσεις των δύο χωρών και την ελληνική συνδρομή, για την «Ευρωπαϊκή πορεία» της ΠΓΔΜ.
Διεθνής προσπάθεια συλλογής υπογραφών: https://freejovanvi.wordpress.com/greek/47-2/
Ενημέρωση: https://freejovanvi.wordpress.com/
