Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Τόση… ενότητα η ΝΔ δεν έχει γνωρίσει ποτέ στο παρελθόν. Ήταν όλοι εκεί: και ο Επίτιμος κ. Κωνσταντίνος Μητοστάκης και ο Κώστας Καραμανλής και η Μπακογιάννη, ο Πέτρος Μολυβιάτης αλλά και ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, ακόμη και ο Ρουσόπουλος. Οι χαιρετούρες, τα πλατιά χαμόγελα και οι “πανηγυρικές” φωτογραφίσεις έδωσαν και πήραν. Τα καλά λόγια και οι χειρονομίες “καλής θέλησης” περίσσεψαν: Ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρθηκε στην ομιλία του ονομαστικά στους κ. Καραμανλή και Μητσοτάκη, ο Κώστας Καραμανλής πλησίασε και χαιρτέτησε τον υπέργηρο Επίτιμο, ενώ πριν ξεκινήσει η διαδικασία, η σύζυγος του πρωθυπουργού προσεκάλεσε για τσάι τις συζύγους των βουλευτών και ευρωβουλευτών της παράταξης. Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκε και η σύζυγος του Κώστα Καραμανλή Νατάσσα…
Σε αντίθεση, λοιπόν, με το ΠΑΣΟΚ, που στη δική του επέτειο ανέβασε μια κακόγουστη και απωθητική παράσταση εμφυλίου μεταξύ “βενιζελικών” και “παπανδρεϊκών”, η ΝΔ πρόσεξε καλύτερα τη σκηνοθεσία της δικής της παράστασης: περίσσευμα καλοκαρδίας, στυλ και ομορφιά, αναφορές στον Ελύτη (“Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις τους αιώνες με το μέρος σου” υπενθύμισε ο Αντώνης Σαμαράς), εκκίνηση με μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ (εκτός από τους αιώνες, χρήσιμο είναι να έχεις και κανέναν άλλο με το μέρος σου…).
Πρέπει να αναγνωρίσει κανείς στη ΝΔ ότι το υποκριτικό ταλέντο στο χώρο της ξεχειλίζει και ότι, σε αυτό τον τομέα τουλάχιστον, υπερτερεί συντριπτικά του ΠΑΣΟΚ! Διότι όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλα αυτά δεν ήταν τίποτε περισσότερο από σκηνοθεσία, όπου όλοι αποδέχτηκαν τη διανομή ρόλων, καθένας για τους δικούς του σκοπούς.
Μόλις μία βδομάδα πριν, όταν οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι είχαν πάρει φόρα, “παραιτούσαν” τον Χαρδούβελη, ετοίμαζαν “ρήξη” με την τρόικα και εκλογές με “μετωπική σύγκρουση” Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) και Δεξιάς (ΝΔ), έλεγαν αναφερόμενοι στους εσωκομματικούς “θανάσιμους εχθρούς” (Μητσοτάκη και Καραμανλή): όποιος δεν πάρει μέρος με την παράταξη σε αυτή τη σύγκρουση (τη “μετωπική” Αριστεράς – Δεξιάς), θα θεωρηθεί μηδίσας, τουτέστιν προδότης.
Οι εσωκομματικοί “θανάσιμοι εχθροί”, από την άλλη, δεν τρέφουν καλύτερα αισθήματα. Για την πλευρά Μητσοτάκη και Ντόρας Μπακογιάννη δεν χρειάζεται να πούμε πολλά: ζουν και αναπνέουν για τη μέρα που θα δουν τον Σαμαρά να γκρεμίζεται… Όσο για τους καραμανλικούς, καταλογίζουν πλέον ευθέως στον Αντώνη Σαμαρά ότι έχει μετατρέψει το βασικό αστικό κόμμα σε ακροδεξιό γκρουπούσκουλο και το οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση και την καταστροφή…
Σε πιο… δημοσιεύσιμη γλώσσα, ο γνωστός πολιτικός αναλυτής του χώρου Γιάννης Λούλης, με άρθρο του στο “Έθνος” καταλογίζει στον Αντώνη Σαμαρά πέντε “φιάσκα”, ποου οδηγούν σε κατάρρευση την κυβέρνηση: τον ανασχηματισμό, τον ΕΝΦΙΑ, τις… εκτός έδρας διαπραγματεύσεις με την τρόικα στο Παρίσι, τη διαχείριση της ΔΕΘ και την κινδυνολογία περί απόσυρσης καταθέσεων. Αυτό που δεν είπε ο κ. Λούλης, αλλά το λένε ευθαρσώς οι καραμανλικοί, είναι πως “δεν είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται σταδιακά συστημικά υπεύθυνος ενώ η ΝΔ να συμπεριφέρεται σαν συστημικά ανεύθυνη”.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στη σκηνοθεσία της επετείου. Ο μεν Σαμαράς από τη θέση του αρχηγού του κόμματος, ο οποίος θα το οδηγήσει στις επόμενες εκλογές που όλοι προεξοφλούν ότι θα γίνουν σύντομα, εκβιάζει τη “συστράτευση” όλων με την απειλή ότι, σε διαφορετική περίπτωση, θα θεωρηθούν μηδίσαντες. Οι εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις, από την άλλη, ανταποκρίνονται επικοινωνιακά, εκ του ασφαλούς, στο “ενωτικό” κάλεσμα, επιφυλασσόμενοι για την “επόμενη μέρα” των εκλογών και της σίγουρης -όπως εκτιμούν πλέον- ήττας της ΝΔ, που θα αποκαθηλώσει τον κ. Σαμαρά από την αρχηγία. Η σχέση είναι άνιση: Ο κ. Σαμαράς βλέπει στα πρόσωπά τους υπονομευτές που στην πράξη δεν θα κουνήσουν ούτςε το μικρό τους δαδχτυλάκι για τη νίκη στις εκλογές, ενώ οι αντιπολιτευόμενοι βλέπουν τον κ. Σαμαρά σαν πολιτικά μελλοθάνατο κάνοντας ανέξοδους θεατρινισμούς περί ενότητας…
Ιδού λοιπόν γιατί οι… αλληλομισούμενοι συνεργάστηκαν οικειοθελώς σε μια τέτοια παράσταση όπου η “ενότητα” χτύπησε κόκκινο!
